Erna Berger

Wychowała się w Urugwaju, dokąd jej rodzina wyemigrowała po wybuchu I wojny światowej^[4]. Do Niemiec wróciła w 1923 roku^[4]. Studiowała w Dreźnie, gdzie jej nauczycielkami były Herta Böckel i Melitta Hirzel^[2]. Zadebiutowała w operze drezdeńskiej w 1925 roku rolą pierwszego chłopca w Czarodziejskim flecie W.A. Mozarta^[2][3]. Od 1930 roku śpiewała w Berlinie, początkowo w Städtische Oper, a później w Staatsoper^[1]. Występowała na festiwalu w Bayreuth (1930–1933) i na festiwalu w Salzburgu (1932–1954)^[2]. W 1934 roku rolą Marceliny w Fideliu Ludwiga van Beethovena debiutowała w londyńskim Covent Garden Theatre^[2][3]. W 1949 roku debiutowała w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, wykonując rolę Zofii w Kawalerze srebrnej róży Richarda Straussa^[2][3]. W 1955 roku wycofała się ze sceny operowej, do 1968 roku występowała jeszcze jako śpiewaczka koncertowa z repertuarem pieśniarskim^[2][3].

W jej repertuarze znajdowały się role m.in. Królowej Nocy w Czarodziejskim flecie, Gildy w Rigoletcie i Zerliny w Don Giovannim^[3]. Od 1955 roku była członkiem Akademie der Künste w Berlinie^[1]. Od 1959 roku wykładała w Musikhochschule w Hamburgu^[1][2][4]. Opublikowała autobiografię pt. Auf Flügeln des Gesanges (Zurych 1988)^[2].