Interes Flamandzki

Ugrupowanie powstało w 2004. Interes Flamandzki stał się faktycznym sukcesorem Bloku Flamandzkiego^[5], rozwiązanego po procesie sądowym, w którym organizacja ta została uznana za rasistowską i ksenofobiczną. Vlaams Belang w wyborach krajowych w 2007 utrzymał dotychczasową pozycję, osiągając wynik na poziomie 12,0% w skali kraju, co przełożyło się na 17 mandatów^[2]. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2010 partia otrzymała 3,5% głosów mniej, co przyniosło 15 miejsc w Izbie Reprezentantów. W 2014 partia ponownie odnotowała niższy wynik – 3,7% w wyborach krajowych przełożyło się na 3 mandaty w niższej izbie federalnego parlamentu^[2]. Pięć lat później poparcie Interesu Flamandzkiego wzrosło, partia została drugim ugrupowaniem we Flandrii (12,0% głosów i 18 mandatów)^[2]. Interes Flamandzki poprawił swoją pozycję również w 2024 (13,8% głosów i 20 miejsc w niższej izbie parlamentu).

• 2004–2008: Frank Vanhecke
• 2008–2012: Bruno Valkeniers
• 2012–2014: Gerolf Annemans
• od 2014: Tom Van Grieken^[5]

• 2007: 12,0% głosów, 17 mandatów^[6]
• 2010: 7,8% głosów, 12 mandatów^[7]
• 2014: 3,7% głosów, 3 mandaty^[8]
• 2019: 12,0% głosów, 18 mandatów^[9]
• 2024: 13,8% głosów, 20 mandatów^[10]

• 2009: 15,3% głosów, 21 mandatów^[11]
• 2014: 5,9% głosów, 6 mandatów^[12]
• 2019: 18,5% głosów, 23 mandatów^[13]
• 2024: 22,7% głosów, 31 mandatów^[14]

• 2009: 9,9% głosów, 2 mandaty^[15]
• 2014: 4,3% głosów, 1 mandat^[16]
• 2019: 12,1% głosów, 3 mandaty^[17]
• 2024: 14,5% głosów, 3 mandaty^[18]