Piotr Całbecki

Syn Ludwika i Sabiny^[1]. Ukończył studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Na początku lat 90. pracował jako nauczyciel w szkole podstawowej na toruńskim Rudaku, następnie był asystentem głównego technologa w prywatnej firmie. Od 1997 do 1998 zajmował stanowisko dyrektora Ośrodka Szkoleniowego Europejskiego Centrum Współpracy Młodzieży. W 1998 sprawował funkcję doradcy wojewody toruńskiego oraz sekretarza Wojewódzkiego Zespołu Integracji Europejskiej i pełnomocnika wojewody ds. współpracy z Bankiem Światowym. W latach 1998–2002 zasiadał w zarządzie miasta Torunia, odpowiadając m.in. za kwestie integracji europejskiej. Od 2002 do 2006 był dyrektorem Wydziału Rozwoju i Projektów Europejskich Urzędu Miasta Torunia. Został też członkiem ochotniczej straży pożarnej^[2].

W latach 1998–2002 z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność zasiadał w radzie miasta, a w 2002 został wybrany z rekomendacji Platformy Obywatelskiej do sejmiku kujawsko-pomorskiego z listy koalicji POPiS^[3]. W 2004 bez powodzenia kandydował do Parlamentu Europejskiego. W 2006 uzyskał po raz drugi mandat radnego województwa, wybrano go wówczas także na marszałka województwa. W 2010 uzyskał reelekcję do sejmiku z najlepszym wynikiem indywidualnym w województwie^[4] (41,5 tys. głosów)^[5]. 29 listopada 2010 radni województwa ponownie powołali go na urząd marszałka^[6]. W 2014 ponownie wybrany na radnego województwa (43,9 tys. głosów)^[7]. 1 grudnia 2014 po raz trzeci został marszałkiem kujawsko-pomorskim^[8].

W 2018 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach do sejmiku^[9], uzyskując 68,5 tys. głosów^[5]. 19 listopada 2018 ponownie został wybrany na marszałka województwa^[10]. W 2024 kolejny raz został wybrany na radnego województwa (z wynikiem 58,6 tys. głosów)^[11]. 9 maja 2024 po raz piąty radni powierzyli mu sprawowanie urzędu marszałka^[12].

W 2012 został zastępcą członka Europejskiego Komitetu Regionów, a w 2024 członkiem stałym komitetu^[13][14]. W 2025 objął funkcję przewodniczącego Komisji Zasobów Naturalnych tego gremium^[15]. W 2015 wszedł w skład Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta Andrzeja Dudę, z udziału w której zrezygnował w 2023^[16][17]. Został też delegatem Związku Województw RP do Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego^[18].

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2022)^[19]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2013)^[20][21]
• Złoty Krzyż Zasługi (2009)^[22][23]
• Brązowa Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” (2016)^[24]
• Medal „Zasłużony dla Diecezji Toruńskiej” (2017)^[25]

• Nota biograficzna na stronie urzędu marszałkowskiego. [dostęp 2013-05-29].