Strzegomek
wieś w województwie świętokrzyskim
Strzegomek – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Rytwiany[4][5].
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
328[2] |
| Strefa numeracyjna |
15 |
| Kod pocztowy |
28-221[3] |
| Tablice rejestracyjne |
TSZ |
| SIMC |
0805910[4] |
Położenie na mapie gminy Rytwiany  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego  | |
Położenie na mapie powiatu staszowskiego  | |
 50°31′24″N 21°18′41″E/50,523333 21,311389[1]
| |
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.
W latach 1867–1954 w granicach administracyjnych gminy Osiek (natenczas stanowił integralną część wioski Strzegom sołtystwo); a w granicach obecnej gminy Rytwiany dopiero od 1 stycznia 1973 roku po reaktywacji gmin w miejsce gromad.[6]
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne
edytujW latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Strzegomka zawarty w tabeli 1.
Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[7] Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miastaNazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektuI. Gromada RYTWIANY
- Strzegomek
- Folwark
- Góry
- Jaźwiny
- Nawsie
- Wiśniówka
- Bobrowa Łąka — łąka leśna
- Durmów Las — las
- Dworskie — pole
- Góry — pole
- Jaźwiny — pole, las
- Klasztorny Las — las
- Nawsie — pole, łąka
- Pastwiska — łąka, pole, krzaki
- Przeczka — łąka leśna
- Stawy — łąka, stawy
- Szady Smug — łąka leśna
- Szczecki Las — las
- Tarniny — młody las
- Trzciny — łąka, krzaki
Ulice
edytujPoniżej w tabeli 2 ulice będące integralną częścią wioski Strzegomek, z aktualnie przypasanym im numerem zgodnym z TERYT z katalogu ULIC[8].
Tabela 2. Ulice wchodzące w skład wioski na podstawie TERYT[8] Symbol
ulicyNazwa ulicy Symbol
ulicyNazwa ulicy Symbol
ulicyNazwa ulicy 01528 ul. Boczna 35203 ul. Wacława Dąbrówki 10898 ul. Leśna 35204 ul. inż. Jana Chołocińskiego 04003 ul. Dojazdowa 19308 ul. Rytwiańska
Infrastruktura
edytuj- Szkoła podstawowa wraz z przedszkolem.
- Infrastruktura kolejowa skaładająca się z dwóch torów: „polskich” (trakcyjnych) oraz „ruskich”. Na terenie Strzegomka znajduje się stacja kolejowa(tory „polskie”) przeznaczona do pociągów towarowych. Stacja kolejowa jest dość pokaźnych rozmiarów, w najgęstszym miejscu możemy spotkać 7 torów znajdujących się równolegle obok siebie. Głównym transportowanym surowcem jest siarka z pobliskich kopalni oraz paliwo(węgiel, drewno) do pobliskiej elektrowni „Połaniec”.
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 132311
- ↑ Wieś Strzegomek w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-16], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1213 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Gmina Rytwiany - oficjalny serwis informacyjny [online], rytwiany.com.pl [dostęp 2019-02-12].
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1970, s. 49, 77-96.
- ↑ a b ULIC – Katalog ulic (stan na: 2010-09-02) /w:/ Lista plików predefiniowanych. 12 września 2010 r.
Bibliografia
edytuj- Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1970.
