Szyk bojowy
Szyk (niem. Schick) – celowy porządek ustawienia żołnierzy, ewentualnie oddziałów wojskowych[1].

Szyk to rozmieszczenie żołnierzy, pododdziałów, wozów bojowych, okrętów, samolotów dla wykonywania wspólnych czynności[2].
Szyk bojowy stosowany jest w walce. Może to być tyraliera, kątem w przód (w tył), występem w prawo lub w lewo. W linii bojowej czołgi, bwp i i transportery opancerzone działają obok siebie na jednej wysokości w odstępach 50–100 m. W tyralierze żołnierze działają pieszo w odstępach 8–10 m. Szyk bojowy powinien zapewniać możliwie jak najlepsze warunki dla skutecznego użycia broni w walce zespołowej oraz możność uniknięcia nadmiernych strat, wykorzystania właściwości terenowych, zachowania zdolności do szybkiego ruchu i zmiany frontu oraz kierunku działania[3].
Rodzaje szyków
edytuj- Szyki bojowe/wojskowe:
Przypisy
edytuj- ↑ „Bellona”, s. 530, 1921.
- ↑ MEW 1971 ↓, s. III/278.
- ↑ MEW 1971 ↓, s. III/281.
Bibliografia
edytuj- Józef Urbanowicz (red.): Mała encyklopedia wojskowa (R–Ż). T. III. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.