Újpest FC

Pełna nazwa	Újpest Football Club
Przydomek	Lilák (Fioletowi)
Barwy	fioletowo-białe
Data założenia	16 czerwca 1885
Debiut w najwyższej lidze	1905
Liga	Nemzeti Bajnokság I
Państwo	Węgry
Komitat	Budapeszt
Adres	Megyeri út 13., H-1044 Budapeszt
Stadion	Stadion Ferenca Szuszy
Sponsor techniczny	Puma
Właściciel	MOL
Prezes	Péter Ratatics
Trener	Bartosz Grzelak
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Trzeci strój
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Újpest Football Club – węgierski klub piłkarski z siedzibą w Budapeszcie. Nazwa klubu pochodzi od IV dzielnicy Budapesztu – Újpestu. W swej historii zdobył 20 razy mistrzostwo i 10 razy Puchar Węgier.

• 1885: Újpesti Torna Egylet (TE)^[1]
• 1926: Újpest Football Club (FC)
• 1945: Újpesti Torna Egyesület (TE)
• 1949: Dózsa Sport Egyesület (SE)
• 1951: Budapesti Dózsa SK
• 1956: Újpesti Torna Egyesület (TE)
• 1957: Újpesti Dózsa Sport Club (SC)
• 1991: Újpesti Torna Egylet (TE)
• 1998: Újpest Football Club (FC)

Klub został założony 16 czerwca 1885.^[1] Założycielem jego był János Goll – szkolny nauczyciel. Újpest był wtedy miastem, graniczącym od północnej strony z Budapesztem. Klub nazwano Újpesti Torna Egylet (Nowopeszteńskie Towarzystwo Gimnastyczne). Jest najstarszym węgierskim klubem sportowym istniejącym do dziś. Na klubowe barwy wybrano fiolet i biel. Przez pierwsze lata w klubie uprawiano ogólnie pojętą gimnastykę i szermierkę. W 1899r. w mieście powstała drużyna piłkarska Újpesti FC, z fioletowo-białymi barwami. W 1901 r. klub stał się sekcją piłkarską UTE.

W tym to 1901 r. UTE przystąpiło do dopiero utworzonej ligi piłkarskiej, w której gra przez wszystkie sezony jej istnienia. Liga dzieliła się z początku na I i II ligę. Újpest zadebiutował w II lidze i grał w niej przez 4 pierwsze sezony. W 1905 r. zadebiutował w I lidze. Grał w niej do sezonu 1910/1911,^[2] w którym spadł do II ligi. Sezon 1911/1912 zakończył jako mistrz II ligi i od połowy 1912 r. nieprzerwanie do dziś gra w NB I. 17 września 1922 r. został otwarty stadion UTE nazwany od ulicy, przy której się znajdował Megyeri uti. Debiut wypadł okazale, gospodarze pokonali „Fradich” 2:1. UTE grało raczej w środku tabeli do czasów amatorstwa ligi. Sytuacja się zmieniła, gdy liga przeszła na zawodowstwo w 1926 r.

Po przejściu na zawodowstwo klub powraca do nazwy Újpesti FC. Zbiegło to się w czasie z wielkimi sukcesami zespołu. Od połowy lat 20. do końca 30. Újpest nie opuszczał czołówki ligi. Z takimi zawodnikami jak György Szűcs, Antal Szalay, István Balogh I, Jenő Vincze, czy Gyula Zsengellér UTE wywalczyło 5 tytułów mistrza Węgier w tym okresie i 2-krotnie było najlepszym zespołem środkowej Europy, wygrywając Puchar Mitropa w latach 1929 i 1939. UTE stało się obok FTC najlepszym zespołem Węgier, których reprezentacja wicemistrzów świata z 1938 r. opierała się głównie na zawodnikach tych 2 klubów. W omawianym okresie klub zyskał dużą popularność w regionie.

W latach Wojny zespół był sponsorowany przez zakłady przemysłu wojennego „Gamma”. UTE było lubiane przez Strzałokrzyżowców, większość jego fanów miała prawicowe poglądy. Zespół miał zapewnione dobre warunki podczas Wojny, jednak mistrzostwa w tym czasie nie zdobył.

W okresie powojennym Újpest był niewątpliwie najlepszym klubem. Powrócono do poprzedniej nazwy – UTE, gdyż liga znów stała się (oficjalnie) amatorska. Pierwsze 3 powojenne sezony ligowe wygrał. Do tego stopnia zdominował rozgrywki piłkarskie, że raz 9 zawodników reprezentacji było zawodnikami UTE. Jednak lata 1949/1950 przyniosły osłabienie pozycji klubu. Zdecydowało się odgórnie, że najlepszymi mają być Honved i MTK. Újpesti TE dostało się pod patronat milicji i całkowicie zmieniło nazwę stając się teraz Dozsa Budapeszt, gdyż w 1950 r. Újpest został włączony do Budapesztu. Do 1956 r. pozostawał nr 3 dla ówczesnych władz państwowych, tzn, że jako trzeci w kolejności miał wszelakie przywileje w piłce nożnej. Manifestowało się to np.: w odgórnym sprowadzaniu zawodników z innych klubów. Po 1956 r. sytuacja się odmieniła na korzyść. Do nazwy dodano tradycyjny człon Újpest zostawiając Dozsa. W piłkarskiej hierarchii lat 60. „Fioletowi” byli numerem 2 (po Vasasu), stając się z czasem nr 1. Odzwierciedliło się to w wynikach, drużyny z północnego Budapesztu. W sezonie 1959/1960 Újpest Dozsa zdobył mistrzostwo. 2 lata później dotarł do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów. Gwiazdą zespołu był Mihály Tóth, zawodnik szerokiego składu Złotej Jedenastki z 1954 r., a także występujący do 1960 Ferenc Szusza, najlepszy strzelec w historii zespołu, jego legendarny i wieloletni zawodnik.

Numer 1 dla władz, oznaczało odnosić sukcesy. Lata 1968–1975 to ich nieprzerwane pasmo i trudno ocenić, czy ten okres, czy lata 30. były najlepsze w historii klubu. W 1967 r. trenerem zespołu został Lajos Baróti. Już w następnym (1968) jego drużyna powinna być mistrzem, gdyby nie nieczysta postawa FTC i Vasasu byłaby nim. Chodziło o jakieś stare porachunki piłkarzy Vasasu i Újpestu. Vasas mecz przeciw „Fradim” przechodził, a z Újpestem zagrał walcząc jak „lwy” uzyskując remis. Ten 1 punkt przesądził o mistrzostwie FTC (bilans bramek 65-26), gdyż przy równej ilości punktów mistrzem zostałby Újpest (bramki 102:27). Jednak następne 7 sezonów wygrali „Fioletowi”. Dopiero w sezonie 1975/1976 udało się wyrwać im mistrzostwo (dokonało tego FTC). Baróti wpoił swoim zawodnikom ofensywny styl gry. W przeciągu 7 mistrzowskich sezonów, Újpest zdobył równo 500 goli, a jego przednie formacje z tych lat przeszły do historii klubu, stały się legendą. Tworzyli je Fazekas – Göröcs – Bene – Dunai II – Zámbó. Również na arenie międzynarodowej „Fioletowi” odnosili sukcesy. W sezonie 1968/1969 dotarli do finałowego dwumeczu Pucharu Miast Targowych z Newcastle United, który niestety przegrali. W Pucharze Mistrzów Újpest często dochodził do ćwierćfinału, ale w sezonie 1973/1974 grał w półfinale, w którym przegrał z późniejszym tryumfatorem Bayernem Monachium. W latach 70. klubowi przybyło tysiące fanów w kraju, jak i za granicą zauroczonych grą jego gwiazd. UTE przez krótki okres cieszyło się popularnością niemal taką jak „Fradi”. Do dziś są drugą popularnością drużyną na Węgrzech.

Do końca lat 70. Újpest był w czołówce ligi. Klub opuścili Ferenc Bene, János Göröcs, Antal Dunai II ich miejsce zajęli bardzo dobrzy Törőcsik i Fekete. „Fioletowi” zdobyli jeszcze mistrzostwa w sezonach 1977/1978, 1978/1979 i ustąpili pola Honvédowi, który w latach 80. stał się najlepszym zespołem na Węgrzech. Przy Megyeri úti nastał powolny kryzys. Zmiany trenerów nie prowadziły do odzyskania mistrzowskich tytułów. Jedynym osiągnięciem w tym czasie było dojście do ćwierćfinału Pucharu Zdobywców Pucharów w sezonie 1983/1984.

Lata przełomu ustrojowego okazały się dla Újpestu dobre. Zdobył on kolejne mistrzostwo w sezonie 1989/90. W 1990 r. znika drugi człon nazwy klubu – Dózsa. Jednak ogólny upadek węgierskiej piłki przyczynił się do braku sukcesów na europejskiej arenie. Milicja nie dawała już wsparcia, klub musiał zapewnić sobie utrzymanie sam. UTE nadal gra w czołówce ligi, ale zdarzają się też sezony, w których trzeba walczyć o utrzymanie w lidze. Ostatnie jak do tej pory, 20. mistrzostwo przypadło na sezon 1997/1998. Lata 90. obnażyły słabość węgierskiej ligi, której mistrzowie regularnie nie dostawali się do rozgrywek Ligi Mistrzów.

W 2001 r. zakończyła się przebudowa przestarzałego stadionu Megyeri uti. Stare betonowe trybuny zastąpiono nowymi, zadaszonymi, całkowicie pokrytymi miejscami siedzącymi. Przynajmniej stadion UTE spełniał zachodnie standardy. Obecnie jest najładniejszym obiektem w lidze. Pojemność spadła z 30 000 do 13 501 miejsc, ale przy ogólnym wielkim spadku frekwencji jest to wystarczająca ilość. W październiku 2003 r. stadion UTE otrzymał imię swego wielkiego zawodnika Ferenca Szuszy. Od 1998 r. drużyna zawodzi swych sympatyków. Po 2000 r. tylko dwukrotnie kończył Újpest rozgrywki na podium. W sezonie 2003/2004 utracił tytuł w ostatniej kolejce, tak samo jak w sezonie 2005/2006, w którym cały czas prowadził, by przez końcowe potknięcia skończyć jako wicemistrz. Dzisiejsze warunki finansowe klubu pozwalają mu utrzymywać się w czołówce ligi, jednak są zdecydowanie za małe, aby osiągnąć coś w Europie, choćby wyjście z fazy grupowej Pucharu UEFA. W ostatnim sezonie, zespół wywalczył wicemistrzostwo kraju.

• Mistrzostwo Węgier (20 razy): 1929/1930, 1930/1931, 1932/1933, 1934/1935, 1938/1939, 1945, 1945/1946, 1946/1947, 1959/1960, 1969, 1970, 1970/1971, 1971/1972, 1972/1973, 1973/1974, 1974/1975, 1977/1978, 1978/1979, 1989/1990, 1997/98
• Wicemistrzostwo Węgier (21 razy): 1920/1921, 1922/1923, 1926/1927, 1931/1932, 1933/1934, 1935/1936, 1937/1938, 1940/1941, 1941/1942, 1960/1961, 1961/1962, 1967, 1968, 1976/1977, 1979/1980, 1986/1987, 1994/1995, 1996/1997, 2003/2004, 2005/2006, 2008/2009
• III miejsce (19 razy): 1916/1917, 1918/1919, 1921/1922, 1923/1924, 1927/1928, 1928/1929, 1936/1937, 1939/1940, 1950, 1951, 1952, 1957, 1962/1963, 1965, 1975/1976, 1987/1988, 1995/1996, 1998/99, 2017/18
• Puchar Węgier (11 razy): 1969, 1970, 1974/1975, 1981/1982, 1982/1983, 1986/1987, 1991/1992, 2001/2002, 2013/14, 2017/2018, 2020/21
• Finał Pucharu Węgier (7 razy): 1921/1922, 1922/1923, 1924/1925, 1926/1927, 1932/1933, 1997/98, 2015/16
• W lidze: 1905-1910/1911, od 1912/1913
• Finał Pucharu UEFA: 1969
• Półfinał Pucharu Mistrzów: 1974
• Półfinał Pucharu Zdobywców Pucharów: 1962
• Puchar Mitropa (2 razy): 1929, 1939

Újpest ma dużą rzeszę kibiców. Ich największym rywalem są fani Ferencvárosu. W latach 70., wraz z rozkwitem ruchu kibicowskiego, zaczęły się starcia fanów obu klubów. Przez lata derby FTC – UTE stały się jedną z najbardziej znanych w Europie wojen kibicowskich. Fani „Fioletowych” udają się w największej liczbie na Węgrzech na mecze wyjazdowe za swymi piłkarzami. Mają też najstarszą w kraju, legendarną już grupę ultras „Ultra Viola Bulldogs”. Generalnie fani „Fioletowych” mają prawicowe przekonania, choć prawdopodobnie w mniejszym stopniu niż „Fradich”. Świadczy o tym ich flaga z konturami wielkich Węgier, znienawidzona przez kibiców z sąsiednich krajów. Frekwencja podczas meczów Újpest FC kształtuje się niewiele lepiej od generalnie niskiej średniej frekwencji ligi węgierskiej na poziomie 3-4 tys. widzów. Najwyższą średnią widzów klub zanotował w sezonie 1964, gdy na mecze fioletowych przychodziło średnio 27 923 widzów*.

• - źródło https://web.archive.org/web/20160915030954/http://www.nela.hu/nch_ses_view.php?id_szezon=60

Nr	Poz.	Piłkarz
2	2 obrońcaOB	Lirim Kastrati
3	2 obrońcaOB	Csanád Fehér
6	3 pomocnikPO	Luca Mack
7	4 napastnikNA	Krisztián Simon
8	3 pomocnikPO	Heinz Mörschel
10	3 pomocnikPO	Mátyás Tajti
11	3 pomocnikPO	Tamás Kiss
13	1 bramkarzBR	Đorđe Nikolić
17	4 napastnikNA	George Ganea
20	2 obrońcaOB	Märten Kuusk
21	4 napastnikNA	Bojan Sanković
22	2 obrońcaOB	Krisztián Tamás
23	1 bramkarzBR	Dávid Banai (kapitan)
26	2 obrońcaOB	Bálint Geiger
27	4 napastnikNA	Franklin Sasere

Nr	Poz.	Piłkarz
28	3 pomocnikPO	Ognjen Radošević
29	3 pomocnikPO	Vincent Onovo
30	4 napastnikNA	Oliver Jürgens
32	4 napastnikNA	Peter Ambrose
33	2 obrońcaOB	Miloš Kosanović
34	2 obrońcaOB	Tim Hall
42	2 obrońcaOB	Georgios Antzoulas
45	3 pomocnikPO	Stefan Jevtoski
49	2 obrońcaOB	Branko Pauljević
62	2 obrońcaOB	Dominik Kovács
68	2 obrońcaOB	Dženan Bureković
77	2 obrońcaOB	Kevin Csoboth
88	3 pomocnikPO	Matija Ljujić
99	1 bramkarzBR	Tamás Hámori

 Osobny artykuł: Újpest FC w europejskich pucharach.

• Oficjalna strona klubu