Łukasz Surma (2017) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Łukasz Dawid Surma | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
28 czerwca 1977 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
177 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Łukasz Dawid Surma (ur. 28 czerwca 1977 w Krakowie) – polski piłkarz i trener piłkarski.
Wychowanek Wisły Kraków, pięciokrotny reprezentant Polski. Rekordzista w liczbie występów w Ekstraklasie, co czyni go liderem tzw. klubu 300. Jest pierwszym zawodnikiem w historii polskiej Ekstraklasy, który rozegrał przynajmniej po sto meczów ligowych w trzech różnych klubach[1].
W latach 2018–2019 trener Soły Oświęcim, w latach 2019–2021 Garbarni Kraków, w latach 2021–2022 Piasta Żmigród, w latach 2022–2023 Stali Stalowa Wola[2], w latach 2023-2024 Sandecji Nowy Sącz[3].
Kariera piłkarska
[edytuj | edytuj kod]W Ekstraklasie zadebiutował 27 lipca 1996 w barwach Wisły Kraków w spotkaniu 1. kolejki sezonu 1996/1997 z GKS Bełchatów, w wieku 19 lat i 29 dni[4]. Przed sezonem 1998/1999 trafił do Ruchu Chorzów[4]. W klubie tym przez cztery sezony zagrał 117 meczów, strzelił 6 bramek oraz w sezonie 1999/2000 zdobył brązowy medal mistrzostw Polski.
W Legii Warszawa rozegrał 123 mecze ligowe, strzelając w nich 8 bramek. W warszawskim zespole występował na pozycji defensywnego pomocnika. W ciągu pięciu lat pełnił funkcję kapitana tej drużyny. W sezonie 2005/2006 wywalczył mistrzostwo Polski. 6 lipca 2007 podpisał dwuletni kontrakt z izraelskim klubem Maccabi Hajfa, gdzie po rozegraniu jednego meczu i zdobyciu Toto Cup przeniósł się do Bene Sachnin. W nowym zespole był podstawowym zawodnikiem; jego drużyna zajęła 3. miejsce w lidze, dające prawo gry w Pucharze UEFA.
Po sezonie 2007/2008 przeniósł się do austriackiej Admiry Wacker Mödling. W przerwie zimowej sezonu 2008/2009 wrócił do polskiej ekstraklasy przechodząc do Lechii Gdańsk. W tym klubie pełnił funkcję kapitana drużyny. Odszedł z drużyny po zakończeniu sezonu 2012/2013 po rozegraniu 125 meczów w lidze i zdobyciu 6 goli. Od sezonu 2013/2014 ponownie był zawodnikiem Ruchu Chorzów. W pierwszym sezonie gry znów zdobył brązowy medal Mistrzostw Polski. W barwach Niebieskich zagrał ponad 200 meczów[5].
Kariera reprezentacyjna
[edytuj | edytuj kod]W reprezentacji Polski zadebiutował 12 października 2002 w Warszawie w przegranym 0:1 przez Polaków spotkaniu eliminacji ME 2004 z reprezentacją Łotwy. Ostatni mecz rozegrał 14 grudnia 2003 w Ta’ Qali na Malcie, gdzie reprezentacja Polski pokonała 3:1 reprezentację Litwy.
Mecze w reprezentacji | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
# | Data | Miasto | Przeciwnik | Wynik | Rozgrywki | Grał | Uwagi |
1. | 12 października 2002 | Warszawa, Polska | Łotwa | 0:1 | el. ME 2004 | od 46' | |
2. | 16 października 2002 | Ostrowiec Świętokrzyski, Polska | Nowa Zelandia | 2:0 | towarzyski | od 63' | |
3. | 16 listopada 2003 | Płock, Polska | Serbia i Czarnogóra | 4:3 | towarzyski | od 90' | |
4. | 11 grudnia 2003 | Ta’ Qali, Malta | Malta | 4:0 | towarzyski | 90' | |
5. | 14 grudnia 2003 | Ta’ Qali, Malta | Litwa | 3:1 | towarzyski | od 77' |
Kariera trenerska
[edytuj | edytuj kod]Wczesna kariera
[edytuj | edytuj kod]W styczniu 2018 został grającym trenerem Watry Białka Tatrzańska[6]. W czasie półrocznego pobytu w tym klubie rozegrał 13 spotkań[7]. W lipcu tego samego roku objął posadę szkoleniowca juniorów starszych Wisły Kraków[8]. Pracował tylko kilka dni, odszedł po tym jak brak poparcia dla jego zatrudnienia wyraziło Stowarzyszenie Kibiców Wisły Kraków[9].
Garbarnia Kraków
[edytuj | edytuj kod]Od 16 czerwca 2019 do 19 czerwca 2021 był trenerem drugoligowej Garbarni Kraków[10].
Stal Stalowa Wola
[edytuj | edytuj kod]23 marca 2022 został trenerem trzecioligowej Stali Stalowa Wola, podpisując kontakt do 30 czerwca 2023 roku[11]. W swoim debiucie 27 marca 2022 roku, prowadzona przez niego „Stalówka” przegrała 0:1 z Podlasiem Biała Podlaska[12]. Sezon 2021/2022 drużyna ze Stalowej Woli zakończyła na 7. miejscu[13]. 21 czerwca 2022 roku prowadzona przez Surmę Stal wygrała w finale Pucharu Polski na szczeblu podkarpackim 3:0 z Karpatami Krosno, zapewniając sobie grę w I rundzie edycji 2022/2023 na szczeblu centralnym[14].
Pomimo pogłosek medialnych o odejściu po sezonie[15], Surma kontynuował pracę w sezonie 2022/2023. Na inaugurację nowego sezonu, Stal przegrała 2:4 w ligowym spotkaniu przeciwko rezerwom Cracovii[16]. Został zwolniony 21 marca 2023; „Stalówkę” prowadził przez dwa sezony w 33. meczach III ligi, 16 wygrał, 6 zremisował, 11 przegrał[2]. W momencie jego odejścia, Stal zajmowała trzecie miejsce w lidze sezonu 2022/2023, z punktem straty do lidera Wieczystej Kraków[17]. Ostatecznie, sezon Stal zakończyła na pierwszym miejscu i awansowała do II ligi[18].
Sandecja Nowy Sącz
[edytuj | edytuj kod]15 sierpnia 2023 został trenerem zajmującej ostatnie miejsce po 4 kolejkach II ligi Sandecji Nowy Sącz[19]. Pierwsze zwycięstwo osiągnął 16 września 2023, w 9 kolejce II ligi, pokonując u siebie 2:0 klub, który prowadził w minionym sezonie, czyli Stal[20]. 5 stycznia 2024 roku przestał pełnić funkcję trenera Sandecji Nowy Sącz[3].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Syn Fryderyka Surmy, piłkarza i technika dentystycznego[21]. Żonaty z Iwoną[22], z którą ma dzieci: Mateusza i Tobiasza Surmę[21][23]. Brat dziennikarza sportowego Filipa Surmy[24]. Łukasz Surma jest kibicem hiszpańskiego klubu FC Barcelona[21].
Sukcesy
[edytuj | edytuj kod]Legia Warszawa
[edytuj | edytuj kod]Macabi Hajfa
[edytuj | edytuj kod]- Toto Cup: 2007/2008
Ruch Chorzów
[edytuj | edytuj kod]Rekordy
[edytuj | edytuj kod]- Najwięcej występów w historii Ekstraklasy: 559 meczów
- Pierwszy zawodnik w historii Ekstraklasy, który rozegrał przynajmniej sto meczów ligowych w trzech różnych klubach.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ ŁUKASZ SURMA POPROWADZI PIASTA [online], MKS Piast Żmigród, 18 grudnia 2021 [dostęp 2022-08-18] (pol.).
- ↑ a b Mariusz Biel , Trener Łukasz Surma zwolniony ze Stali Stalowa Wola, [w:] www.sztafeta.pl [online], 21 marca 2023 [dostęp 2023-03-21] (pol.).
- ↑ a b Łukasz Surma żegna się z "Biało-Czarnymi" [online], sandecja.pl [dostęp 2024-01-05] .
- ↑ a b Wspaniałe osiągnięcie Łukasza Surmy - pomocnik Ruchu Chorzów rekordzistą T-Mobile Ekstraklasy!. 2014-08-03. [dostęp 2016-09-06].
- ↑ Niebieska „200” Surmy. 2015-10-04. [dostęp 2016-09-06].
- ↑ Z Lotto Ekstraklasy do IV ligi, ale w nowej roli. Łukasz Surma trenerem. 2018-01-14. [dostęp 2018-01-26].
- ↑ Łukasz Surma. Sezon 2017/2018. [dostęp 2018-06-28].
- ↑ Łukasz Surma trenerem juniorów Wisły Kraków. 2018-07-09. [dostęp 2018-07-11].
- ↑ Łukasz Surma nie jest już trenerem juniorów Wisły Kraków. 2018-07-17. [dostęp 2018-07-17].
- ↑ Łukasz Surma odchodzi z Garbarni. 2021-06-19. [dostęp 2021-06-19].
- ↑ Łukasz Surma trenerem Stali Stalowa Wola PSA. www.stal1938.pl, 2022-03-23. [dostęp 2022-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-23)].
- ↑ Tomasz Ryzner , 3 liga. Nieudany debiut trenera Łukasza Surmy. Stal Stalowa Wola przegrywa u siebie z Podlasiem. Złość kibiców [online], Nowiny, 27 marca 2022 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ III liga 2021/2022, grupa: IV [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-08-17] .
- ↑ Puchar Polski 2021/2022, grupa: Podkarpacki ZPN [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-06-21] .
- ↑ Damian Wiśniewski , 3 liga. Co dalej z przyszłością Łukasza Surmy w Stali Stalowa Wola? "Cieszę się, że wszystko jest ze mną konsultowane" (WIDEO) [online], Gol24, 20 czerwca 2022 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ Porażka „Stalówki” z rezerwami Cracovii na inaugurację sezonu [online], 6 sierpnia 2022 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ To się nie zdarza! Wielka wpadka Wieczystej [online], sportowefakty.wp.pl, 19 marca 2023 [dostęp 2023-03-21] (pol.).
- ↑ Stal Stalowa Wola w II lidze! Fajerwerki po końcowym gwizdku. Zobaczcie radość piłkarzy i kibiców [online], Gol24, 10 czerwca 2023 [dostęp 2023-07-08] (pol.).
- ↑ Sandecja Nowy Sącz ma nowego trenera! Człowiek z Krakowa, rekordzista ekstraklasy [online], Gazeta Krakowska, 15 sierpnia 2023 [dostęp 2023-08-16] (pol.).
- ↑ Mamy to! Pierwsze zwycięstwo Sandecji Nowy Sącz w II lidze [online], miastoNS.pl, 16 września 2023 [dostęp 2023-09-19] (pol.).
- ↑ a b c Jaki ojciec, taki syn? Łukasz i Mateusz Surma, czyli punktualność i Top Gear [online], LoveKraków [dostęp 2022-08-17] .
- ↑ Mateusz, syn Łukasza [online], Chorzów Nasze Miasto, 15 stycznia 2002 [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ Łukasz Surma [online], Biblioteka Piłkarstwa Polskiego [dostęp 2022-08-17] (pol.).
- ↑ Filip Surma - dziennikarz i reporter sportowy [online], Praca w sporcie [dostęp 2022-08-17] (pol.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Łukasz Surma w bazie 90minut.pl
- Łukasz Surma w bazie National Football Teams (ang.)
- Łukasz Surma. w serwisie Łączy Nas Piłka