Ściółkowanie

Ten artykuł od 2012-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ściółkowanie – zabieg stosowany w ogrodnictwie, polegający na przykrywaniu gleby w celu zmniejszenia parowania wody, niedopuszczenia do rozwoju chwastów, poprawy sprawności roli oraz zapobieżenia erozji wodnej i wietrznej. Ściółkowanie umożliwia w znacznym stopniu kontrolę warunków środowiska glebowego i przy właściwym doborze ściółki pozwala na poprawę warunków wzrostu i plonowania roślin (np. wpływając na warunki cieplne i wilgotnościowe oraz zapobiegając zaskorupieniu się gleby), w niektórych przypadkach ściółkowanie może także chronić owoce przez zabrudzeniem.

Materiałami stosowanymi do ściółkowania mogą być np. słoma, trociny, kora, kompost, liście, drobne kamyki, agrowłóknina lub czarna folia. Stosowane często w sadach (słoma, trociny, obornik, kompost) oraz w uprawie truskawek (słoma, czarna folia i agrowłóknina) i warzyw ciepłolubnych (pomidor, ogórek, papryka, dynia, oberżyna, melon).

Uprawa warzyw na glebie ściółkowanej daje nie tylko wcześniejszy, ale i wyższy plon.

• Ściółka (ogrodnictwo)
• Mulczowanie