 Żanna Kadyrowa (2012) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Gatunek | |
| Ważne dzieła | |
|
Pomnik nowego pomnika (2019) | |
| Nagrody | |
|
Future Generation Art Prize (2014) | |
| Strona internetowa | |
Żanna Kadyrowa (ukr. Жанна Ельфатівна Кадирова; ur. 1981[1] w Browarach[1]) – ukraińska rzeźbiarka i malarka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończyła Narodową Akademię Sztuk Pięknych im. Tarasa Szewczenki w Kijowie w 1999 roku[2]. Należy do grupy artystycznej R.E.P.[3] oraz punkowej grupy Penoplast (lub Pinoplast)[2][4]. Większość jej wystaw była prezentowana na Ukrainie i w Rosji[5]. W Polsce swoje prace wystawiała m.in. w Zachęcie, Galerii Arsenał w Białymstoku[3]. W 2016 roku jej prace znalazły się w paryskim Centre Georges Pompidou[6]. Pracuje i mieszka w Kijowie[4][7]. Jej pracownia znajduje się w galerii miejskiej Ławra[8].
Nagrody
[edytuj | edytuj kod]- nagroda Pińczuka – pierwsza nagroda specjalna (2011)[9][4]
- nagroda im. Siergieja Kurjokina (2012)[2]
- nagroda im. Kazimierza Malewicza (2012)[3]
- nagroda Pińczuka – nagroda główna (2013)[10]
- Future Generation Art Prize – nagroda specjalna (2014)[7]
- nagroda Miami Pulse (2018)[6]
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]
Zajmuje się równie rzeźbą, instalacjami[4], ale także malarstwem[4], fotografią i architekturą[1]. Swoje prace tworzy z różnych materiałów, m.in.: cementu, gontu, płytek ceramicznych[11], asfaltu[8] (jej asfaltową kulę umieszczono przy wejściu do Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie[12]). Tematem jej dzieł jest często miasto[4][2]. Jej prace niejednokrotnie pojawiają się w przestrzeni publicznej[7].
Wybrane dzieła:
- projekt Tablica honorowa (2003)[11]
- rzeźba Pomnik nowego pomnika w Szarogrodzie (2009)[11][2]
- kolaż z gazet na wystawę Hope! w 1. rocznicę aneksji Krymu przez Rosję (2015)[13]
- rzeźba Ryza (2016)[11]
- projekt The Market na targach sztuki ART Monte Carlo w Monako (2017)[14]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Las esculturas hechas con mosaicos de Zhanna Kadyrova [online], Fahrenheit Magazine, 19 września 2019 [dostęp 2022-04-14] (hiszp.).
- ↑ a b c d e Zhanna Kadyrova / Voloshyn Gallery [online], Voloshyn Gallery [dostęp 2022-04-14] (ang.).
- ↑ a b c Kadyrowa laureatką nagrody im. Malewicza [online], www.tvp.info, 15 grudnia 2012 [dostęp 2022-04-14] (pol.).
- ↑ a b c d e f Zhanna Kadyrova (Ukraina) – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski [online], – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski [dostęp 2022-04-14] (pol.).
- ↑ ArtFacts, Zhanna Kadyrova | Artist [online], ArtFacts [dostęp 2022-04-14] (ang.).
- ↑ a b PULSE Miami Beach 2018 / PULSE PRIZE WINNER / VOLOSHYN GALLERY [online], VOLOSHYN GALLERY [dostęp 2022-04-14] (ang.).
- ↑ a b c Zhanna Kadyrova [online], MuseumsQuartier Wien [dostęp 2022-04-14] (niem.).
- ↑ a b Rzeczywistość jest dla mnie ważniejsza niż aspekt estetyczny. Rozmowa z Żanną Kadyrową [online], Galeria Arsenał [dostęp 2022-04-14].
- ↑ UKRAINA 2012: Wielka niespodzianka / Sztuka / dwutygodnik.com [online], www.dwutygodnik.com [dostęp 2022-04-14] (pol.).
- ↑ Zhanna Kadyrova wins 2013 Pinchuk Art Centre Prize [online], artreview.com [dostęp 2022-04-14] (ang.).
- ↑ a b c d „Chłopak z pianinem. O sztuce i wojnie na Ukrainie” [online], SZUM, 27 lipca 2018 [dostęp 2022-04-14] (pol.).
- ↑ Visite avec Varsovie accueil – « Near the Future » au Musée d'Art moderne [online], lepetitjournal.com [dostęp 2022-04-14] (fr.).
- ↑ Opowiedzieć o konflikcie | Tygodnik Powszechny [online], www.tygodnikpowszechny.pl [dostęp 2022-04-14].
- ↑ Strategia przetrwania. Refleksje o niepewności i potędze sztuki [online], obieg.pl [dostęp 2022-04-14].
