![]() Droga z Beremian do Żnibrodów | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Populacja (2001) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
48474 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego ![]() | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Żnibrody (ukr. Жнибороди, Żnyborody) – wieś na Ukrainie, w rejonie czortkowskim[2] obwodu tarnopolskiego. Wieś jest siedzibą rady wiejskiej[3].
Wieś liczy 721 mieszkańców. Obok wsi przebiega droga terytorialna T2016.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza pisemna wzmianka – ok. 3 lutego 1436 roku jako Niezbrody, kiedy Teodoryk Buczacki Jazłowiecki w Zalesiu w obecności kilku dostojników kościelnych wysokich rangą i panów, w szczególności, biskupa kamienieckiego Pawła z Bojańczyc z jego kapelanem, Mikołaja z Poznania dokonał darowizny («fundusz») dla proboszcza kościoła Marii Magdaleny w Jazłowcu[4]. Na początku XVII w. przynajmniej wieś wchodziła w skład klucza koszyłowieckiego[5].
Przy granicy z Beremianami na gminnym pastwisku Adam Honory Kirkor prowadził wykopaliska na starym cmentarzu w 1878 roku.
W 1890 we wsi było 117 domów, 726 mieszkańców (gm.); w obszarze dworskim było 4 domy, 31 mieszkańców. Parafia rzymskokatolicka w Jazłowcu, a parafia greckokatolicka w Beremianach.
W czasie od 1 stycznia do 25 maja 1903 przez Towarzystwo Oświaty Ludowej we wsi została założona bezpłatna czytelnia[6].
Po zakończeniu I wojny światowej, od listopada 1918 r. do lata roku 1919 Żnibrody znalazły się w Zachodnioukraińskiej Republice Ludowej.
W II Rzeczypospolitej miejscowość należała do gminy wiejskiej Jazłowiec II w powiecie buczackim województwa tarnopolskiego. Miejsce zbrodni nacjonalistów ukraińskich w grudniu 1944 i styczniu 1945, w sumie zabito 12 osób, w tym 4 dzieci[7].
Od 30 grudnia 1992 wieś jest siedzibą rady wiejskiej[3].
-
Widok na uroczysko Prowal i rzekę Prowal
-
Rzeka Prowal
-
Żniborody na mapie z 1650 r.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu tarnopolskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Про утворення та ліквідацію районів [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-14] (ukr.).
- ↑ a b Облікова картка, Жниборідська сільська рада, Тернопільська область, Бучацький район (ukr.)
- ↑ Sadok Barącz: Pamiątki jazłowieckie. Lwów: Drukarnia Zakładu narodowego im. Ossolińskich, 1862, s. 26; 26–28 (łac.)
- ↑ Ігор Сколчиляс. Язловецьке намісництво на Західному Поділлі у XVII – першій половині XVIII століть: територіальний “родовід” та парафіяльна мережа (історико-географічний аспект), s. 226. (ukr.)
- ↑ Kronika. Oświata ludowa. „Kurjer Lwowski”. 144, s. 2, 25 maja 1903.
- ↑ Henryk Komański , Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939–1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 180, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Żnibrody, piewotnie ''Niezbrody'', wś, pow. buczacki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 808 .
- Zamki kresowe Rzeczypospolitej – Jazłowiec (ok 5:20). [dostęp 2017-02-27]
- Żnibrody na mapie von Miega
- Żnibrody na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)