Żuraw studzienny – rodzaj dźwignicy, umożliwiającej wydobywanie wody ze studni. To (charakterystyczny m.in. na Podlasiu) drewniany czerpak wody, w późniejszym okresie zastąpiony kołowrotem. Nazwa pochodzi od nazwy ptaka.

Składa się z czterech części: podpory, szyi żurawia, obciążnika i czerpaka. Niejednokrotnie sięga wysokości 10 metrów.

Nabieranie wody następuje poprzez nachylenie szyi z umocowanym nad studnią czerpakiem (np. wiadrem) ku wodzie, zaczerpnięcie i uniesienie czerpaka, ułatwione dzięki umieszczonemu na drugim końcu szyi obciążnikowi.

Element żurawia studziennego w heraldyce:

• 
  Historyczny herb Leszczyn, obecnie dzielnicy miasta Czerwionka-Leszczyny, powiat rybnicki
• 
  Herb Börnsen
• 
  Herb Born (Westheide)
• 
  Herb rejonu dobropolskiego
• 
  Herb Holic

• 
  Muzeum Wsi Markowa (Polska) – studnia „żuraw” i stodoła.
• 
  Żuraw w Kotłówce.
• 
  Żuraw w Dolinie Wołoskiej, Czechy, skansen Valašské muzeum v přírodě
• 
  Żuraw w miejscowości Kobylnica Wołoska.

Zobacz multimedia związane z tematem: Żuraw studzienny

Zobacz hasło żuraw w Wikisłowniku

• studnia
• żuraw wodny

• shaduf, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-10-05]  (ang.).