Żyła nabrzuszna dolna (łac. vena epigastrica inferior) – w anatomii człowieka pień żylny zbierający krew z mięśnia prostego brzucha oraz jądra i najądrza rozpoczynający się powyżej pępka wewnątrz mięśnia prostego brzucha i uchodzący do żyły biodrowej zewnętrznej.
Żyła nabrzuszna dolna na początku jest podwójna a w odcinku końcowym pojedyncza. Rozpoczyna się powyżej pępka w mięśniu prostym brzucha, następnie biegnie ku dołowi i nieco do boku razem z tętnicą nabrzuszną dolną po czym wychodzi z pochewki mięśnia prostego brzucha, dochodzi do więzadła pachwinowego i uchodzi do żyły biodrowej zewnętrznej. Jej dopływem jest żyła dźwigacza jądra.
Tworzy zespolenia z żyłą nabrzuszną górną, żyłami przypępkowymi, skórnymi żyłami brzucha i żyłą zasłonową, z którą wytwarza zespolenie analogiczne do odpowiedniego zespolenia tętniczego.
Żyła nabrzuszna dolna posiada liczne zastawki poniżej pępka.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Wyd. XIII. T. III. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2016, s. 421–422. ISBN 978-83-200-4733-2.
- Wiesław Łasiński: Anatomia Topograficzna i Stosowana. T. 3. Warszawa: PZWL, 1991, s. 18-19. ISBN 83-200-1323-2.
- Sobotta Atlas Anatomii człowieka. Friedrich Paulsen (red.); Jens Waschke (red.); Witold Woźniak (red. IV wyd. pol.); Kazimierz S. Jędrzejewski (red. IV wyd. pol.). T. 2. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2012, s. 233-234. ISBN 978-83-7609-709-1.
