18 Polowa Techniczna
Baza Rakietowa

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1965
Rozformowanie	1992
Organizacja
Numer	1170[1]
Dyslokacja	Szczecin[2] ul. Cukrowa 28b
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska Lądowe
Rodzaj wojsk	Wojska Rakietowe i Artyleria
Podległość	Pomorski Okręg Wojskowy

18 Polowa Techniczna Baza Rakietowa – jednostka wojskowa wojsk rakietowych Pomorskiego Okręgu Wojskowego

Do głównych zadań bazy należało utrzymywanie określonej ilości pocisków balistycznych w pełnej sprawności technicznej oraz gotowość do prowadzenia zabiegów obsługowo-technicznych. W pierwszym okresie obsługiwano pociski R-150 (zestaw 9K51 z rakietą 8K11), a w okresie późniejszym R-300 (zestaw 9K72 Elbrus z rakietą 8K14). Pociski tego typu przechowywane były w gotowości zerowej – tzw. „gotowości arsenalskiej”. Zadaniem bazy było przygotowanie ich od gotowości nr 6 do gotowości nr 4[a]. Po rozformowaniu jednostki i sprzedaży jej terenu mieściła się tam stacja benzynowa. W 2018 r. budynki jednostki wyburzono pod budowę osiedla mieszkaniowego przez spółkę Alsecco.

• dowództwo i sztab
• bateria dowodzenia
• 2 baterie techniczne (od 1988 – 3 baterie techniczne)
  • zespoły techniczne
• bateria dowozu
• pluton zabezpieczenia
• pluton warsztatowy

• naczepa transportowa 2T3M
• samochód izotermiczny 9F21
• żuraw samochodowy 9T31M – były też stosowane inne typy dźwigów

Wyposażenie dystrybucji materiałów napędowych

• dystrybutor paliwa 2G1U
• dystrybutor utleniacza 8G17M1
• ruchoma stacja sprężarkowa 8G33U
• urządzenie neutralizacyjne 8T311

Wyposażenie kontrolne

• stacja sprawdzeń poziomych 2W11
• stacja sprawdzeń niezależnych 9W41
• elektrownia polowa 8N01

Wyposażenie pomocnicze

• polowe laboratorium chemiczne 8Ju44
• namiot 8Ju11
• podgrzewacz powietrza 8G27U
• samochód z częściami zamiennymi i zapasowymi 2SCH1
• wskaźnik wilgotności powietrza 8Sz31
• zestaw instrumentów i przyrządów 2SzCz1

Przygotowanie pocisków taktycznych R-30 (zestaw 2K6 z rakietami 3R9 i 3R10), R-70 (zestaw 9K52M – Łuna) i R-100 (zestaw 9K79 – Toczka) polegało na przeglądzie zewnętrznym oraz doprowadzeniu do gotowości nr 4 – przyłączeniu głowicy bojowej, a następnie przetransportowaniu i przeładunku na środki transportu dywizjonów rakiet taktycznych. 9K79 znajdował się na uzbrojeniu Wojska Polskiego od 1988 r. i należał do najnowocześniejszych tego typu broni w siłach zbrojnych. Charakteryzował się wysoką manewrowością i dużą skutecznością rażenia. Jest przeznaczony do niszczenia celów punktowych i o małej powierzchni, na głębokości taktycznej ugrupowań bojowych, rakietami z głowicami odłamkowo-burzącymi (o działaniu skupionym) i odłamkowo-kasetowymi. Zestaw składa się z wyrzutni 9P129 (na podwoziu kołowym, pływającym), rakiety 9M79F(K),samochodu transportowo-załadowczego 2T218 (na podwoziu kołowym, pływającym).

W 18 PTBR: samochodu transportowego 9T238 (na podwoziu ZIŁ 137T), stacji kontrolno pomiarowej 9W819, stacji obsługiwań technicznych 9W844M (na podwoziu ZIŁ 131) oraz wyposażenia dodatkowego. Masa wyrzutni z rakietą i obsługą wynosi 18 t, maksymalna prędkość jazdy – 60 km/h, pływania – 10 km/h, zasięg jazdy – 650 km, masa startowa rakiety 2000 kg, długość – 6,4 m, masa głowicy – 480 kg, donośność – od 15 do 70 km.

Dowódcy bazy

• ppłk Tadeusz Kołba
• płk Paweł Kaczan
• płk Jerzy Siwulski
• płk Józef Ogrodowicz^[3]
• ppłk Józef Margoszczyn

Oficerowie

• Marek Ojrzanowski

• Marek Ojrzanowski: Baczność! ... Spocznij! Meandry i wyzwania. Wspomnienia i refleksje ze służby wojskowej 1969–2011. Warszawa: Warszawska Firma Wydawnicza SG, 2013. ISBN 978-83-7805-861-8.
• J. Majcher, Z. Skolimowski: Służba Uzbrojenia i Elektroniki Śląskiego Okręgu Wojskowego – historia, tradycja, współczesność. Wrocław: ARGI, 2007. Brak numerów stron w książce
• Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2. 2011. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-21)]. (pol.).
• Mariusz Cielma (mac76): Brygada Rakiet LWP. 2009-08-06. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (pol.).