2 Pomorska Dywizja Zmechanizowana

2 Dywizja Zmechanizowana
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1989
Rozformowanie	1998
Nazwa wyróżniająca	Pomorska
Patron	Jan Henryk Dąbrowski
	Tradycje
Rodowód	20 Warszawska Dywizja Pancerna
	Dowódcy
Pierwszy	gen. bryg. Aleksander Topczak
Ostatni	płk dypl. Andrzej Baran
	Organizacja
Numer	JW 5897
Dyslokacja	Szczecinek - dowództwo
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Wojska zmechanizowane
Podległość	Pomorski Okręg Wojskowy

2 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. gen. Jana Henryka Dąbrowskiego (2 DZ) – związek taktyczny Wojsk Zmechanizowanych Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1989 roku 20 Warszawska Dywizja Pancerna ze Szczecinka została przeformowana w dywizję zmechanizowaną. Dywizja oraz podporządkowane oddziały przyjęła numer i tradycje rozformowanej 2 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej z Nysy. Decyzją Ministra Obrony Narodowej z 4 listopada 1994 roku nadano dywizji nazwę wyróżniającą „Pomorska” oraz imię generała Jana Henryka Dąbrowskiego^[2]

W 1995 roku dywizja została przeformowana na nowe etaty, przechodząc z dotychczasowej struktury pułkowej na strukturę brygadową.

W wyniku kolejnych zmian restrukturyzacyjnych w Wojsku Polskim, w terminie do 31 grudnia 1998 roku dywizja została rozformowana.

Struktura organizacyjna

Struktura organizacyjna dywizji
Miejsce stacjonowania	Znak	do 1989	1990	1996
Miejsce stacjonowania	Znak	Dywizja pancerna	Dywizja zmechanizowana	Dywizja zmechanizowana
Szczecinek		Dowództwo 20 DPanc	Dowództwo 2 DZ	Dowództwo 2 DZ
Wałcz		49 Warszawski pułk zmechanizowany	6 pułk zmechanizowany	2 Brygada Zmechanizowana
Stargard Szczeciński		24 Drezdeński pułk czołgów	rozformowany
Czarne		28 Saski pułk czołgów	27 pułk zmechanizowany	13 Brygada Zmechanizowana
Budowo		68 pułk czołgów	33 pułk zmechanizowany	12 Brygada Kawalerii Pancernej
Budowo→ Stargard		36 Pomorski pułk artylerii	37 pułk artylerii	30 pułk artylerii mieszanej
Szczecinek		26 dywizjon artylerii rakietowej		30 pułk artylerii mieszanej
Choszczno		7 dywizjon rakiet taktycznych
Rogowo		75 pułk artylerii przeciwlotniczej	99 pułk artylerii przeciwlotniczej
Szczecinek		63 batalion łączności	48 batalion łączności	2 batalion dowodzenia
Stargard		7 Warszawski batalion saperów	2 batalion saperów
Budowo→ Stargard		8 batalion rozpoznawczy	10 batalion rozpoznawczy	2 batalion rozpoznawczy
Czarne		20 batalion zaopatrzenia	2 batalion zaopatrzenia	2 batalion zaopatrzenia
Czarne		20 batalion remontowy	2 batalion remontowy	2 batalion remontowy
Szczecinek		58 batalion medyczny	19 batalion medyczny
Czarne→ Stargard		63 kompania chemiczna	21 kompania przeciwchemiczna
Szczecinek		kompania ochrony i regulacji ruchu
Szczecinek		25 kompania dowodzenia szefa OPL
Szczecinek		33 bateria dowodzenia szefa artylerii

Żołnierze dywizji

Dowódcy dywizji^[3]
Stopień, imię i nazwisko	Czasokres
płk dypl. / gen. bryg. Aleksander Topczak	1989–1992
płk dypl. / gen. bryg. Zenon Werner	1992–1995
płk dypl. / gen. bryg. Jerzy Kurczewski	1995–1996
płk dypl. Andrzej Baran	1996–1998

Przypisy

Bibliografia

Tadeusz Krząstek, Andrzej Żak: Z ziemi włoskiej do Polski. Warszawa: Wydawnictwo Marrow SA, 1997. ISBN 83-907396-5-8.
Józef Margules: Drugie dywizje w bojach o Polskę 1776-2000. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2003. ISBN 83-11-09575-2.
Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
Wiesław Mąsior: Dowódcy dywizji Wojska Polskiego. Profesjonalne Forum Wojskowe. Serwis-militarny.net, 2005. [dostęp 2018-02-05].

[1] Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu

[CITEREFKrząstekŻak199770-2] Krząstek i Żak 1997 ↓, s. 70.

[CITEREFMąsior2005-3] Mąsior 2005 ↓.

[1]

[2]

[3]