30 Dywizja Pancerna

30-я танковая дивизия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	marzec 1941
Rozformowanie	28 lipca 1941
Dowódcy
Pierwszy	płk Siemion Bogdanow
Działania zbrojne
II wojna światowa obrona twierdzy Brześć
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	wojska pancerne
Podległość	14 Korpus Zmechanizowany

30 Dywizja Pancerna (ros. 30-я танковая дивизия) – radziecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej.

Dywizja została sformowana w marcu 1941 roku. W dniu agresji III Rzeszy na ZSRR mającej miejsce 22 czerwca 1941 roku dywizją dowodził gen. mjr Siemion Bogdanow i znajdowała się ona około 40 km na wschód od twierdzy w Brześciu. Wyposażona była w czołgi lekkie T-26.

Z rejonu Żabinki, razem z 30 Dywizją Pancerną uczestniczyła w kontrataku dowodzonym przez gen. mjr Stepana Oborina^[1]. Kontratak rozpoczął się 23 czerwca 1941 roku o godz: 8:00 i uczestniczyło w nim około 200 czołgów T-26. Dywizja dowodzona przez płk Bogdanow zaatakowała niemiecką 18 Dywizję Pancerną^[1]. 22 Dywizja Pancerna słabo wsparta przez piechotę i artylerię poniosła straty, i została zepchnięta w bok. Dowodzący 22 DPanc. gen. Wasilij Puganow poległ w walce a dowodzący kontratakiem gen. Oborin został ranny. Gdy poleciał do Moskwy na leczenie, został aresztowany i rozstrzelany za dezercję^[2]. W nalotach na radzieckie dywizje pancerne aktywnie uczestniczyło niemieckie lotnictwo, zadając im poważne straty.

• płk Siemion Bogdanow

• 60 pułk czołgów (43-й танковый полк)
• 61 pułk czołgów (44-й танковый полк)

• Robert Forczyk: Wojna pancerna na froncie wschodnim 1941-1942. Schwerpunkt. Łódź: 2019. ISBN 978-83-7731-253-7.

• 30-я танковая дивизия (ros.)