35. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie odbył się w dniach 15-26 lutego 1985 roku. W konkursie głównym zaprezentowano 25 filmów pochodzących z 19 różnych krajów.
Jury pod przewodnictwem francuskiego aktora Jeana Marais przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Niedźwiedzia, ex aequo niemieckiemu filmowi Kobieta i obcy w reżyserii Rainera Simona oraz brytyjskiemu filmowi Wetherby w reżyserii Davida Hare’a. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Srebrnego Niedźwiedzia − Nagrodę Specjalną Jury, przyznano węgierskiemu filmowi Płatki, kwiaty, wieńce w reżyserii László Lugossyego[1].
Przebieg festiwalu
[edytuj | edytuj kod]Tegoroczne Berlinale zdominowało kino amerykańskie, na które nacisk położył dyrektor festiwalu Moritz de Hadeln. Prestiżowe produkcje z USA trafiły do konkursu głównego, podczas gdy sekcja Info-Schau zajęła się amerykańskim undergroundem i życiem subkultur (m.in. Gringo Lecha Kowalskiego o nowojorskich narkomanach, Paul Cadmus: Enfant Terrible at 80 Davida Sutherlanda o homoseksualnym malarzu, Before Stonewall Grety Schiller i Roberta Rosenberga o prawach gejów i lesbijek). Po ubiegłorocznym sukcesie przeglądu Środziemnomorska Panorama, w sekcji Info-Schau w czasie tegorocznej edycji zaprezentowano Panoramę Morza Bałtyckiego, w ramach której pokazano filmy z ZSRR, Polski, NRD, RFN oraz z krajów skandynawskich[2].
W konkursie głównym zwracała uwagę silna w tym roku reprezentacja kinematografii francuskiej (Michel Deville, Marguerite Duras, Jean-Luc Godard). Największy skandal stał się udziałem filmu Zdrowaś Mario Godarda. Konserwatyści i katolicy bezskutecznie próbowali go zakazać, oskarżając reżysera o bluźnierstwo[2].
Przebojami sekcji Forum były obrazy polityczne: Czasy Harveya Milka Roba Epsteina o zamordowanym działaczu gejowskim Harveyu Milku oraz Secret Honor Roberta Altmana o usuniętym z urzędu prezydenckiego Richardzie Nixonie. Z nazistowską przeszłością swojego kraju rozliczali się niemieccy filmowcy Thomas Harlan (Wundkanal) i Eberhard Fechner (trzyczęściowy dokument Der Prozeß - Eine Darstellung des Majdanek-Verfahrens in Düsseldorf)[2].
W ramach festiwalu odbyła się obszerna retrospektywa poświęcona filmowym efektom specjalnym[3], która rozpoczęła się tydzień przed oficjalnym otwarciem Berlinale. Wraz z dominującym w programie kinem amerykańskim, stała się ona przyczynkiem do burzliwych dyskusji nad komercjalizacją i amerykanizacją dzisiejszego kina[2].
Członkowie jury
[edytuj | edytuj kod]
Konkurs główny
[edytuj | edytuj kod]
Jean Marais, francuski aktor − przewodniczący jury[4]
Regimantas Adomaitis, litewski aktor
Sheila Benson, amerykańska krytyczka filmowa
Wolfgang Kohlhaase, niemiecki scenarzysta
Onat Kutlar, założyciel Tureckiej Filmoteki i MFF w Stambule
Luis Megino, hiszpański producent filmowy
Ingrid Scheib-Rothbart, niemiecka filmoznawczyni- Chris Sievernich, niemiecki producent filmowy
Alberto Sordi, włoski aktor
Max von Sydow, szwedzki aktor
István Szabó, węgierski reżyser
Selekcja oficjalna
[edytuj | edytuj kod]Konkurs główny
[edytuj | edytuj kod]Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Niedźwiedzia i Srebrne Niedźwiedzie[5]:
Pokazy pozakonkursowe
[edytuj | edytuj kod]Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:
| Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
|---|---|---|---|
| 2010: Odyseja kosmiczna | 2010 | Peter Hyams |  Stany Zjednoczone
|
| Brazil | Brazil | Terry Gilliam |  Wielka Brytania
|
| Pułapka | Country | Richard Pearce | Stany Zjednoczone
|
| Die Grünstein-Variante | Die Grünstein-Variante | Bernhard Wicki |  RFN
|
| Niemanns Zeit - Ein deutscher Heimatfilm | Niemanns Zeit - Ein deutscher Heimatfilm | Horst Kurnitzky i Marion Schmid | RFN
|
| Proces tokijski | 東京裁判 Tôkyô saiban |
Masaki Kobayashi |  Japonia
|
| Yamaha, stragan rybny | 雅马哈鱼档 Yamaha yudang |
Zhang Liang |  Chiny
|
Laureaci nagród
[edytuj | edytuj kod]Konkurs główny
[edytuj | edytuj kod]- Kobieta i obcy, reż. Rainer Simon
Wetherby, reż. David Hare
- Srebrny Niedźwiedź za wybitny wkład artystyczny
- Wyróżnienie honorowe
- Tarik Akan za rolę w filmie Pehlivan
- Damiano Damiani za reżyserię filmu Sycylijski łącznik
- Marguerite Duras, Jean Mascolo i
Jean-Marc Turine za scenariusz do filmu Dzieci
Konkurs filmów krótkometrażowych
[edytuj | edytuj kod]Pozostałe nagrody
[edytuj | edytuj kod]- Nagroda FIPRESCI
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Prizes & Honours 1985. Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)]. (ang.).
- ↑ a b c d 35th Berlin International Film Festival. Berlinale. [dostęp 2018-10-24]. (ang.).
- ↑ Retrospective. Deutsche Kinemathek. [dostęp 2018-09-22]. (ang.).
- ↑ Juries 1985. Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
- ↑ Programme 1985. Berlinale. [dostęp 2018-09-26]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona Berlinale (niem.)
