| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1951 |
| Rozformowanie |
1994 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 1787[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
19 Dywizja Zmechanizowana |
59 Batalion Łączności (59 bł) – samodzielny pododdział łączności ludowego Wojska Polskiego.
Sformowany w 1951 w Torzymiu w składzie 19 Dywizji Zmechanizowanej
Od 1957 batalion wchodził w skład 5 Saskiej Dywizji Pancernej. Stacjonował w garnizonie Gubin- Komorów. Z dniem 1 stycznia 1995 roku 59 bł został przeformowany w 5 bdow[5].
Formowanie i zmiany organizacyjne
[edytuj | edytuj kod]Batalion sformowany został w 1951 na bazie plutonu kompanii szkolnej 34 batalionu łączności według etatu 5/79[6]. Jednostka organizowała się w garnizonie Torzym, w składzie 19 Dywizji Zmechanizowanej. Początkowo posiadała 205 żołnierzy i 3 pracowników cywilnych i zajmowała blok nr 3 przy ówczesnej ul. Stalingradzkiej[7].
W końcu 1952 prowadzona była w Wojsku Polskim częściowa redukcja. 59 batalion łączności został przeformowany na etat 5/101 o stanie 187 żołnierzy i 3 pracowników cywilnych. Zgodnie z rozkazem Ministra Obrony Narodowej nr 0079/Oper. z 7 lipca 1953 batalion przeniesiony został do Gubina-Komorowa i zakwaterowany w koszarach po 18 pułku moździerzy, który został przeniesiony do Torzymia[8]. W 1955 19 DZ przeszła na etaty dywizji pancernej, a batalion otrzymał etat 5/175 o stanie osobowym 227 żołnierzy i 5 pracowników cywilnych. W 1957 nastąpiła kolejna redukcja armii. Rozformowana została 5 Saska Dywizja Piechoty, a rozkazem ministra obrony narodowej nr 0025/Org. z 2 kwietnia 1957 roku 19 Dywizja Pancerna została przeformowana i przemianowana na 5 Saską Dywizję Pancerną. 59 batalion łączności pozostał w składzie dywizji i przeszedł na etat 5/198 o stanie osobowym 208 żołnierzy i 15 pracowników cywilnych[9].
Dowódcy batalionu
[edytuj | edytuj kod]| Dowódcy batalionu[10] | |
|---|---|
| Stopień, imię i nazwisko | Okres pełnienia służby |
| kpt. Henryk Paszowski | 1951–1952 |
| ppłk Michał Golińczak | 1952 – 1968 |
| ppłk Marian Kaczmarek | 1968–1970 |
| ppłk Józef Dworczak | 1970–1977 |
| ppłk Michał Szymaniec | 1977–1985 |
| mjr Długopolski | 1985-1987 |
| mjr Marceli Mystek | do 1989 |
| mjr Piotr Golik | 1989–1992 |
| mjr dypl. Jan Gortych | 1992–1993 |
| mjr dypl. Krzysztof Hajek | 1993-1994 |
| kpt. dypl. Zygmunt Malec | 1994−1998 |
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- stacja szyfrowa
- kompania radiowa
- pluton wozów dowodzenia
- 1 pluton radiowy
- 2 pluton radiowy
- kompania telefoniczno – telegraficzna
- pluton transmisji informacji
- pluton radioliniowo – kablowy
- pluton łączności wewnętrznej i zasilania
- pluton łączności Tyłowego Stanowiska Dowodzenia
- Wojskowa Stacja Pocztowa
- pluton remontowy
- pluton zaopatrzenia
- pluton medyczny
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Zdjęcie późniejsze z 2010. Obecnie obiekty Lubuskiego Szpitala Specjalistycznego pulmonologiczno-kardiochirurgicznego SP ZOZ Torzym
- ↑ Zdjęcie z 2008 już po rozwiązaniu jednostki
- ↑ Zdjęcie zrobione w 2014 roku
- ↑ Kowalski 2014 ↓, s. 163.
- ↑ Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. s. 206.
- ↑ Kowalski 2014 ↓, s. 159.
- ↑ Kowalski 2014 ↓, s. 160.
- ↑ Kowalski 2014 ↓, s. 161.
- ↑ Kowalski 2014 ↓, s. 162–163.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Jan Kowalski: Polskie wojska łączności na przełomie XX i XXI wieku. Sieradz: Stowarzyszenie Przyjaciół 15 Sieradzkiej Brygady Wsparcia Dowodzenia, 2014.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- "Pancerniak" – miesięcznik 5 Kresowej Dywizji Zmechanizowanej.
| Brygady łączności | |
|---|---|
| Pułki łączności | |
| bataliony łączności |
