Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Rodzaj | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber |
60 mm i 61 mm |
Długość lufy |
650 mm (LMP-2017) |
Donośność |
100 m (minimalna) |
Masa |
6,6 kg (LMP-2017) |
Szybkostrzelność |
25 strz./min |
Obsługa |
1-2 |
LMP-2017 – lekki moździerz piechoty produkcji Zakładów Mechanicznych Tarnów, kalibru 60 mm lub 61 mm.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Zaprojektowany jako broń bezpośredniego wsparcia może być obsługiwany przez jednego żołnierza (normalna obsługa to dwóch żołnierzy)[1]. Zasięg ognia wynosi 100 do 1300 metrów, szybkostrzelność 25 strzałów na minutę bez poprawiania nastaw lub 10 strzałów na minutę przy poprawianiu wycelowania[1]. Długość lufy wynosi 650 mm. Lufa wykonana jest ze stali, płyta oporowa z duraluminium, zamek z tytanu i aluminium, łoże i korpus z polimeru[2]. Masa moździerza wynosi 6,6 kg[2].
LMP-2017 ma celownik mechaniczny, a oprócz tego, w zależności od wersji, celownik cieczowy lub cyfrowy[3].
Ze względów logistycznych, lufa moździerza i podziałka celownika zostały zaprojektowane jako wymienne[4]. Początkowo montowana jest lufa kalibru 60 mm (59,4 mm), przystosowana do istniejącej polskiej amunicji Pluton-1. Po jej wyczerpaniu zastosowane zostaną lufy dostosowane do NATOwskiego standardu 61 mm (60,7 mm)[5][4]. Oprócz granatów odłamkowych O-LM60, o masie 2 kg, z jednym dodatkowym ładunkiem miotającym, osiągających donośność 1100 m, moździerz używa granatów O-LM60N z dwoma dodatkowymi ładunkami miotającymi, o donośności 1300 m[6]. Używane są też granaty oświetlające S-LM60 o donośności 700 m[6].
Moździerz przeznaczony głównie dla jednostek Wojsk Obrony Terytorialnej, w grudniu 2018 podpisano umowę na dostarczenie 780 sztuk do 2022 roku[7]. Jest następcą moździerzy LM-60K i LRM vz. 99 ANTOS[3]. Pierwsze 150 sztuk dostarczono w 2019 roku, w 2020 roku 204 sztuki, w 2021 roku 294 sztuki i ostatnie z tego zamówienia w 2022 roku 132 sztuki[4][8].
Wersją moździerza jest cięższa wersja LMP-2017M, z dłuższą lufą (865 mm), w klasycznym układzie z dwójnogiem i płytą oporową, będący następcą moździerza LM-60D[3]. Jego donośność wynosi do 3000 m, z zastosowaniem celownika optycznego. Moździerz ponadto może być używany jako komandoski, bez dwójnogu i z inną płytą oporową, z wykorzystaniem celownika cyfrowego, do prowadzenia ognia na odległość do 1500 metrów[3].
W lutym 2022 roku nieujawnioną oficjalnie liczbę moździerzy LMP-2017 przekazano Ukrainie (szacowana na 100 sztuk z ponad 1500 granatami), gdzie wkrótce nastąpiło ich pierwsze użycie bojowe podczas rosyjskiej inwazji na Ukrainę[9][10][11].
Użytkownicy
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b 60 MM LEKKI MOŹDZIERZ PIECHOTY LMP-2017 – Zakłady Mechaniczne Tarnów S.A. [online] [dostęp 2020-11-25] (pol.).
- ↑ a b LMP-2017 [online], Wydawnictwo militarne ZBIAM [dostęp 2020-11-25] (pol.).
- ↑ a b c d Piotr Zbies , Rodzina LMP-2017, czyli jeszcze nowsze moździerze z Tarnowa [online], Konflikty.pl, 4 września 2018 [dostęp 2020-11-25] (pol.).
- ↑ a b c 648 LMP-2017 trafiło do WOT. „Raport – Wojsko Technika Obronność”. Nr 11/2021, s. 46. Agencja Lotnicza Altair. ISSN 1429-270x.
- ↑ LMP-2017 już w wojsku [online], www.milmag.pl [dostęp 2020-11-25] .
- ↑ a b Aleksander Wrona. Rodzima oferta uzbrojenia. „Przegląd Sił Zbrojnych”. Nr 2/2020, s. 113. Wojskowy Instytut Wydawniczy.
- ↑ MON kupiło 780 lekkich moździerzy. Defence24. [dostęp 2021-04-06].
- ↑ Umowa na dostawę LMP-2017 do WOT zrealizowana [online], MILMAG, 28 października 2022 [dostęp 2022-11-04] (pol.).
- ↑ Moździerze i granatniki z Tarnowa dla Ukrainy [online], polska-zbrojna.pl [dostęp 2024-04-24] .
- ↑ Kolejne dostawy broni i amunicji z Polski dla Ukrainy [online], zbiam.pl [dostęp 2024-04-24] (pol.).
- ↑ Adam Kielar: Kolejna polska broń służy ukraińskim żołnierzom. Zdjęcia lekkich moździerzy piechoty. i.pl, 21 maja 2022.