Abbrewiatorowie – sekretarze lub notariusze w kancelarii papieskiej, a także urzędnik soborowy.

Pierwsze informacje o tej funkcji pochodzą z początku XIV wieku. Za czasów papieża Pawła II urząd był zniesiony. W późniejszym okresie po przywróceniu urzędu abbrewiatorowie honorowani byli prałaturą. Przykładem urzędnika soborowego, pełniącego funkcję przełożonego abbrewiatora na soborze w Bazylei był późniejszy papież Pius II, który jeszcze jako Eneasz Silvius był tytułowany (łac.) Abbreviator major.

• abrewiatura

• Abbrewiatorowie. W: Encyklopedja Kościelna, podług teologicznej encyklopedji Wetzera i Weltego, z licznemi jej dopełnieniami. T. XIII. Warszawa: Czerwiński i Spółka, 1880. Brak numerów stron w książce