Abraham Goldberg (hebr אברהם גולדברג, ur. 29 września 1880 w Kosowie Poleskim, zm. 24 października 1933 w Warszawie) – polski dziennikarz i publicysta żydowskiego pochodzenia, działacz syjonistyczny.

Urodził się w żydowskiej rodzinie jako syn Arona i Fajgi Goldbergów. Część członków rodziny używała równolegle nazwiska Borejsza, jego bratem był Menachem Borejsza^[1].

Był żonaty z Anną Różańską (zm. 1927)^[2], z którą miał trójkę dzieci: Julię (zginęła w Holokauście), Beniamina vel Jerzego Borejszę i Józefa vel Jacka Różańskiego^[1].

Abraham Goldberg pracował początkowo w różnych gazetach rosyjskich. Pracował także w Hacefirze. W 1908 rozpoczął pracę w Hajncie, w którym pracował do końca życia. Po pewnym czasie został redaktorem naczelnym gazety. Wcześniej jednak był korespondentem prasowym. Relacjonował głośną sprawę Bejlisa^[1] oraz posiedzenia odrodzonego w niepodległej Polsce Sejmu. Należał do Komitetu Centralnego Organizacji Syjonistycznej, był jednym z założycieli organizacji Szuł-Kułt^[1].

Zmarł na atak serca. Jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 31, rząd 2)^[3][4]. Jego nagrobek jest dziełem rzeźbiarza Abrahama Ostrzegi^[1].

• Jan Jagielski: Przewodnik po cmentarzu żydowskim w Warszawie przy ul. Okopowej 49/51. Z. 1, Kwatery przy Alei Głównej. Warszawa: Towarzystwo Opieki nad Zabytkami. Społeczny Komitet Opieki nad Cmentarzami i Zabytkami Kultury Żydowskiej w Polsce, 1996, s. 44-45. ISBN 83-90-66296-5.