| |||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C15H15NO3S | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
289,35 g/mol | ||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Adrafinil – organiczny związek chemiczny będący prolekiem, który w wątrobie metabolizowany jest do biologicznie aktywnego modafinilu o wyraźnym działaniu podtrzymującym stan czuwania i redukującym uczucie senności (co pozwala zaliczyć go do tzw. nootropów, lub ściślej do eugeroików) oraz stosunkowo łagodnym działaniu stymulującym, a także o pewnym niewielkim potencjale przeciwdepresyjnym. Adrafinil był stosowany w leczeniu narkolepsji oraz jako środek pobudzający. Przyjmuje się, że efekty kliniczne jego stosowania wynikają z właściwości agonistycznych wobec receptorów α1-adrenergicznych. Przypuszcza się także, że nasila on uwalnianie neuroprzekaźników glutaminianu i kwasu γ-aminomasłowego. Do działań niepożądanych adrafinilu należą zaburzenia ruchowe o typie dyskinez okolicy głowy i twarzy. Ponadto adrafinil zalicza się do substancji mogących powodować uzależnienie[2][3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adrafinil [online], karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, 24 listopada 2022, numer katalogowy: A0479 [dostęp 2018-02-23] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Norton Milgram , Adrafinil: A Novel Vigilance Promoting Agent, „CNS Drug Reviews”, 5 (3), 1999, s. 193–212, DOI: 10.1111/j.1527-3458.1999.tb00100.x (ang.).
- ↑ Stéphane Thobois i inni, Adrafinil-induced orofacial dyskinesia, „Movement Disorders”, 19 (8), 2004, s. 965–966, DOI: 10.1002/mds.20154, PMID: 15300665 (ang.).