Albatros B.III nr B.1167/15 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcji mieszanej |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu |
1915 |
Lata produkcji |
1915–1916 |
Liczba egz. |
164 |
Dane techniczne | |
Napęd | |
Moc | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
11 m |
Długość |
7,8 m |
Wysokość |
3,15 m |
Masa | |
Własna |
723 kg |
Startowa |
1071 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
105 km/h |
Pułap |
3000 m |
Długotrwałość lotu |
4 h |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Cesarstwo Niemieckie |
Albatros B.III – niemiecki dwupłatowy samolot rozpoznawczy, a następnie szkolny z okresu I wojny światowej, zaprojektowany i zbudowany w wytwórni Albatros-Werke GmbH. Zbudowana w liczbie 164 egzemplarzy maszyna używana była w jednostkach bojowych Luftstreitkräfte i Kaiserliche Marine, a następnie została wycofana do szkół lotniczych.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1915 roku w zakładach Albatros-Werke GmbH powstał projekt samolotu rozpoznawczego w układzie dwupłatu Albatros B.III, będący rozwinięciem poprzedniej konstrukcji tej wytwórni – Albatrosa B.II[1][2][a]. B.III różnił się od poprzednika kadłubem o bardziej opływowym kształcie, kształtem i rozmiarami usterzenia oraz skrzydłami o mniejszej rozpiętości, a jego napęd stanowił silnik rzędowy Mercedes D.II o mocy 88 kW (120 KM)[1][4]. Nowa konstrukcja nie miała wyraźnej przewagi w osiągach nad B.II, w związku z tym została wyprodukowana w znacznie mniejszej liczbie niż poprzednik[1]. Znane są następujące numery seryjne Albatrosów B.III (lista może być niekompletna i nie w pełni poprawna): B.893/15 – B.947/15; B.1138/15 – B.1192/15; B.1516/15 – B.1559/15 i B.200/16 — B.209/16, co razem daje 164 egzemplarze[1].
Konstrukcja kadłuba i ogona B.III została w późniejszym czasie zaadaptowana w uzbrojonym samolocie rozpoznawczym Albatros C.III, który był produkowany w dużych ilościach przez Albatrosa i innych producentów na licencji[1][5].
Użycie
[edytuj | edytuj kod]Gdy w 1915 roku maszyny Albatros B.III dotarły na front zachodni okazało się, że bardziej potrzebne są tam uzbrojone samoloty klasy C[1]. W rezultacie w inwentarzu bojowym Luftstreitkräfte nie uwzględniono w żadnym momencie ani jednego egzemplarza B.III, a samoloty używane były do szkolenia[1]. Albatrosy B.III służyły m.in. w Fliegerersatz Abteilung Nr. 1 i Feldflieger-Abteilung 14[6][7]. Samoloty trafiły również do lotnictwa morskiego Kaiserliche Marine, gdzie używane były do zadań rozpoznawczych[4].
Opis konstrukcji i dane techniczne
[edytuj | edytuj kod]Albatros B.III był jednosilnikowym, dwumiejscowym dwupłatem rozpoznawczym[6]. Długość samolotu wynosiła 7,8 metra, zaś jego wysokość 3,15 metra[6][8]. Rozpiętość skrzydeł wynosiła 11 metrów[8][9]. Masa własna wynosiła 723 kg, zaś masa całkowita (startowa) 1071 kg[6][8].
Napęd stanowił najczęściej chłodzony cieczą 6-cylindrowy silnik rzędowy Mercedes D.II o mocy 88 kW (120 KM), choć znane są przypadki użycia starszego silnika Mercedes D.I o mocy 74 kW (100 KM)[2][10]. Prędkość maksymalna samolotu wynosiła 105 km/h[8][b]. Samolot osiągał pułap 3000 metrów, a długotrwałość lotu wynosiła 4 godziny[6][8].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Po I wojnie światowej samolotowi Albatros B.III nadano oznaczenie fabryczne L.5[3].
- ↑ Sharpe 2001 ↓, s. 27 podaje, że prędkość maksymalna wynosiła 120 km/h.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g Herris 2016 ↓, s. 96.
- ↑ a b Gray i Thetford 1970 ↓, s. 252.
- ↑ Herris 2016 ↓, s. 7.
- ↑ a b Munson 1977 ↓, s. 109.
- ↑ Morgała 1997 ↓, s. 18.
- ↑ a b c d e Sharpe 2001 ↓, s. 27.
- ↑ Herris 2016 ↓, s. 99.
- ↑ a b c d e Treadwell 2010 ↓, s. 51.
- ↑ Herris 2016 ↓, s. 40.
- ↑ Herris 2016 ↓, s. 40, 98.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Peter Gray, Owen Thetford: German Aircraft of The First World War. Wyd. 2. London: Putnam, 1970. ISBN 0-85177-809-7. (ang.).
- Jack Herris: Albatros Aircraft of WWI. Volume 1: Early Two-Seaters. T. 24. Aeronaut Books, 2016, seria: Great War Aviation Centennial Series. ISBN 978-1-935881-47-6. (ang.).
- Andrzej Morgała: Samoloty wojskowe w Polsce 1918–1924. Warszawa: Bellona & Lampart, 1997. ISBN 83-86776-34-X.
- Kenneth Munson: Bombers Patrol and Reconnaissance Aircraft, 1914–1919. Wyd. 2. London: Blandford Press, 1977. ISBN 0-7137-0632-8. (ang.).
- Michael Sharpe: Dwupłatowce, trójpłatowce i wodnosamoloty. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2001. ISBN 83-11-09273-7.
- Terry C. Treadwell: German & Austro-Hungarian aircraft manufacturers 1908–1918. Stroud: Amberley Publishing, 2010. ISBN 978-1-4456-0102-1. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Sylwetka samolotu Albatros B.II(III) w serwisie «Уголок неба». airwar.ru. [dostęp 2024-06-04]. (ros.).