| Aleksander Stanisław Rufin Bniński | |
 Bniński Hrabia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Franciszka Bnińska |
| Żona |
Maria z Radziwiłłów |
| Dzieci |
Julia, Izabela Zofia |
| Odznaczenia | |
 
| |
Aleksander Stanisław Rufin Bniński herbu Łodzia (ur. 26 listopada 1783 w Poznaniu, zm. 15 czerwca 1831 w Warszawie) – minister spraw wewnętrznych Rządu Narodowego Królestwa Polskiego w powstaniu listopadowym, senator-kasztelan Królestwa Polskiego, hrabia.
W 1807 wstąpił do wojska Księstwa Warszawskiego. W 1809 mianowany kapitanem i dowódcą 1. kompanii, tworzonego w Wielkopolsce 3. Pułku Jazdy Galicyjsko-Francuskiej. Poseł na Sejm z powiatu obornickiego departamentu poznańskiego w 1809 roku[1]. Wziął udział w wojnie polsko-austriackiej, odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. W 1811 został posłem na Sejm z departamentu poznańskiego. Członek deputacji Rady Generalnej Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego do Napoleona w 1812 roku[2].
Od 1816 dziedziczny hrabia pruski.
W 1821 mianowany senatorem-kasztelanem[3]. W 1825 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława I klasy[4]. W 1828 roku był członkiem Sądu Sejmowego, mającego osądzić osoby oskarżone o zdradę stanu[3].
Jako senator podpisał 25 stycznia 1831 roku akt detronizacji Mikołaja I Romanowa[5]. 1 lutego 1831 został ministrem spraw wewnętrznych Rządu Narodowego. 28 lutego mianowany komisarzem rządowym przy naczelnym wodzu, przejął obowiązki zlikwidowanej Komisji Potrzeb Wojska[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Biernat, Ireneusz Ihnatowicz, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003, s. 460.
- ↑ Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 9, s. 71.
- ↑ a b Tadeusz Bieczyński, Sąd sejmowy 1827-1829 na przestępców stanu. Urzędowe akta, Poznań 1873, s. IX, 51.
- ↑ Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu św. Stanisława (1. XII. 1815-29. XI. 1830), w: Miesięcznik Heraldyczny, nr. 5, r. IX, Warszawa, sierpień 1930, s. 99.
- ↑ Dyaryusz Sejmu z R. 1830–1831, wydał Michał Rostworowski, T. I, Kraków 1907, s. 244.
- ↑ B. Pawłowski, Źródła do dziejów wojny polsko-rosyjskiej 1830 – 1831 r., Warszawa 1931, t. 1., s. 431
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Włodzimierz Dworzaczek: Bniński Aleksander. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 2: Beyzym Jan – Brownsford Marja. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1936, s. 143. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0
