Aleksander Dan (właśc. Aleksander Weintraub) (ur. 6 stycznia 1897 we Lwowie, zm. 1943 tamże) – polski poeta i literat.

Pochodził z lwowskiej rodziny żydowskiej, był synem Majera. W latach trzydziestych publikował w lwowskich Sygnałach i innych pismach lewicowych. Działał w MOPR i był blisko związany z KPP, w 1935 wszedł w skład grupy inicjatywnej powołanej przez KPP dla zorganizowania Zjazdu Pracowników Kultury, który odbył się w dniach 16-17 maja 1936. Za aktywną działalność lewicową został aresztowany w 1937 i uwięziony na dwa lata w lwowskim więzieniu Brygidki. Po zajęciu Lwowa przez ZSRR stał się czołowym dziennikarzem Czerwonego Sztandaru, pisząc głównie na tematy z dziedziny kultury. 19 listopada 1939 roku podpisał oświadczenie pisarzy polskich witające przyłączenie Zachodniej Ukrainy do Ukrainy Radzieckiej^[1]. 17 września 1940 roku wstąpił do Związku Radzieckich Pisarzy Ukrainy^[2].

W 1943 został zamordowany przez hitlerowców we Lwowie w obozie eksterminacyjnym przy ul. Janowskiej.

• Prawdziwa historia Polaków. Ilustrowane wypisy źródłowe 1939-194. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 1999. ISBN 83-87893-33-1. Brak numerów stron w książce
• Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 1, Warszawa 1978.
• Barbara Winklowa – Boy we Lwowie 1939-1941