Alfredo de Zayas y Alfonso (ur. 21 lutego 1861, zm. 11 kwietnia 1934) – kubański polityk, poeta[1] i adwokat, uczestnik wojny o niepodległość Kuby, w 1905 kandydat na wiceprezydenta, wiceprezydent Kuby od 1908 do 1913. W 1912 kandydat na prezydenta Kuby, prezydent kraju od 1920 do 1925. Cieszył się poparciem konserwatystów. Dążył głównie do powiększenia swego majątku.
| Prezydent |
|
|---|
Tymczasowi
Gubernatorzy |
|
|---|
| Prezydenci |
- José Miguel Gómez (1909–1913)
- Mario García Menocal (1913–1921)
- Alfredo Zayas (1921–1925)
- Gerardo Machado (1925–1933)
- Alberto Herrera Franchi (p.o., 1933)
- Carlos Manuel de Céspedes (p.o., 1933)
- Pentarchia (p.o., 1933)
- Ramón Grau San Martín (1933–1934)
- Carlos Hevia (p.o., 1934)
- Manuel Márquez Sterling (p.o., 1934)
- Carlos Mendieta (p.o., 1934–1935)
- José Agripino Barnet (p.o., 1935–1936)
- Miguel Mariano Gómez (1936)
- Federico Laredo Brú (1936–1940)
- Fulgencio Batista (1940–1944)
- Ramón Grau San Martín (1944–1948)
- Carlos Prío Socarrás (1948–1952)
- Fulgencio Batista (p.o., 1952–1955)
- Andrés Domingo (p.o., 1954–1955)
- Fulgencio Batista (1955–1959)
- Anselmo Alliegro (p.o., 1959)
- Carlos Manuel Piedra (p.o., 1959)
- Manuel Urrutia Lleó (1959)
- Osvaldo Dorticós Torrado (1959–1976)
|
|---|
Przewodniczący
Rady Państwa |
|
|---|
| Prezydenci |
|
|---|
