Alicja Wosik

Alicja Wosik (Sanok, 2012)
Data i miejsce urodzenia	19 września 1969 Zabrze
Wicewojewoda podkarpacki
Okres	od 14 lutego 2012 do 1 grudnia 2014
Przynależność polityczna	Polskie Stronnictwo Ludowe
Poprzednik	Andrzej Reguła
Następca	Grażyna Borek
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Alicja Barbara Wosik-Majewska^[1] z domu Postrach (ur. 19 września 1969 w Zabrzu) – polska dziennikarka, filmowiec, wykładowca akademicki, działacz społeczny, polityk, urzędnik państwowy, harcmistrzyni.

Urodziła się 19 września 1969 w Zabrzu jako córka Genowefy i Kazimierza Postrach^[2][3]. Absolwentka VI Liceum Ogólnokształcącego im. Jarosława Dąbrowskiego w Częstochowie z 1988. Ukończyła studia z romanistyki na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego w 1995^[4][5] oraz podyplomowe dziennikarstwo w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych na Wydziale Studiów Międzynarodowych i Politycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1998^[6].

Od 1997 do 2000 dziennikarka oraz redaktor programowa i naczelna Radia Bieszczady. W latach 2000–2010 dziennikarka i reporterka TVP, pracowała w jej rzeszowskim oddziale^[7]. Autorka relacji telewizyjnych, reportaży i filmów dokumentalnych, w większości dotyczących regionu Polski południowo-wschodniej, w tym Bieszczadów. W kwietniu 2001 bez powodzenia startowała w konkursie na stanowisko redaktora naczelnego „Tygodnika Sanockiego”^[8][9]. W latach 2007–2012 była wykładowcą akademickim przedmiotów mediowych w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Jana Grodka w Sanoku^[10]. Od 2009 była redaktorem naczelnym czasopisma „Profil”. Od 30 sierpnia 2009 do 30 sierpnia 2012 była prezesem zarządu Stowarzyszenia Miłośników Zespołu Tańca Ludowego „Sanok”^[11]. Sprawowała także funkcję prezesa Stowarzyszenia „Teraz kobiety!”.

Zaangażowała się w działalność harcerską. Zobowiązanie instruktorskie złożyła w 1986. W 1988^{[potrzebny przypis]} uzyskała stopień podharcmistrzyni, od 2014 zajęła się opracowaniem pisma „Sanocki Skaut” w ramach Hufca ZHP Ziemi Sanockiej im. ks. hm. Zdzisława Peszkowskiego w Sanoku, ponadto została szefem zespołu ds. promocji i wizerunku^[12][13]. W 2017 otrzymała stopień harcmistrzyni oraz zasiadła w składzie Komisji Stopni Instruktorskich Hufca ZHP Ziemi Sanockiej^[14].

Jako polityk związała się z Polskim Stronnictwem Ludowym. Pełniła funkcję asystentki prasowej posła i wiceministra skarbu państwa Jana Burego. W wyborach samorządowych 2010 startowała z listy PSL do Rady Powiatu Sanockiego, nie zdobywając mandatu, mimo że uzyskała 50,51% głosów oddanych w stosunku do głosów na listę^[15]. Startowała w wyborach parlamentarnych w 2011, jednak nie uzyskała mandatu poselskiego, kandydując z listu PSL w okręgu krośnieńskim i otrzymując 3332 głosy^[16].

Od 1 stycznia 2011^[17] do lutego 2012 sprawowała funkcję wiceburmistrza Zagórza^[18]. Została członkiem prezydium Powiatowego Zarządu PSL w Sanoku i prezesem Koła Miejskiego PSL w Sanoku. 14 lutego 2012 została powołana na stanowisko wicewojewody podkarpackiego^[19].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 startowała z listy PSL w okręgu nr 9 w Rzeszowie i nie uzyskała mandatu eurodeputowanego, zdobywając 3459 głosów^[20]. Przed wyborami samorządowymi w 2014 utworzyła Komitet Wyborczy Wyborców Alicji Wosik „Rozwój”^[21], z którego do Rady Miasta Sanoka kandydował m.in. rzeźbiarz Adam Przybysz^[22]. W tych samych wyborach Alicja Wosik kandydowała na urząd burmistrza Sanoka z listy Komitet Wyborczy Wyborców Alicji Wosik „Rozwój” oraz do Rady Powiatu Sanockiego z listy KW PSL^[23][24]. W I turze wyborów na burmistrza Sanoka uzyskała wynik 16,97%^[25][26], a przed drugą turą poparła kandydaturę Tadeusza Pióry z Prawa i Sprawiedliwości^[27][28]. Uzyskała mandat Rady Powiatu Sanockiego^[29][30] i 1 grudnia 2014 została wybrana na stanowisko członka zarządu^[31]. Wcześniej złożyła rezygnację z urzędu wicewojewody podkarpackiego^[32], po czym została z niego odwołana^[33]. 28 stycznia 2015 wystąpiła ze struktur PSL^[34]. 9 marca 2015 rozpoczęła pracę w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Podkarpackiego w formie zastępstwa na stanowisku głównego specjalisty w departamencie Promocji i Współpracy Gospodarczej^[35][36]. 26 czerwca 2015 została wybrana na funkcję Prezesa Zarządu Podkarpackiej Regionalnej Organizacji Turystycznej^[37]. Rok później, 13 czerwca 2016 zrezygnowała z niej motywując to brakiem możliwości przeprowadzenia zaplanowanych zmian w organizacji^[38]. 12 grudnia 2016 została kierownikiem Oddziału Programu Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina 2014-2020 w Rzeszowie^[39][40].

Była żoną Tomasza Wosika, do 2013 radnego Rady Gminy Sanok z ramienia PSL^[41][42]. Oboje prowadzili działalność gospodarczą pod nazwą DAT-W s. c. zarejestrowaną w 1997^[43].

• 2001: Osadnicy (scenariusz i reżyseria).
  • Trzecie miejsce w kategorii reportaż na Przeglądzie Twórczości Telewizyjnej Krajów Czwórki Wyszehradzkiej w Ostrawie
• 2003: Moja Republika Wetlińska (scenariusz i reżyseria).
  • Wyróżnienie Akademii Telewizyjnej TVP za najlepszy scenariusz.
• 2004: Po drugiej stronie lustra (scenariusz i reżyseria)^[44]
  • Finalista V Międzynarodowych Dni Filmu Dokumentalnego „Rozstaje Eur.opy” w Lublinie.
• 2006: Beksiński. Autoportret pośmiertny (scenariusz i realizacja)^[45].
  • NURT XII (Ogólnopolski Niezależny Przegląd Form Dokumentalnych) 2006 – nagroda Specjalna Rektora WSH w Kielcach dla młodego twórcy za „umiejętne wykorzystanie dokumentów i stworzenie przekonującego portretu Artysty, opętanego śmiercią”^[46].
  • Finalista I Festiwalu Filmów o Rodzinie w Łodzi w 2008.
• 2006: Dotrzeć do źródła ciszy (scenariusz i reżyseria)^[47].
• 2010: Stara Wieś – jezuicka perła Podkarpacia (scenariusz i reżyseria)^[48].
  • Nagrodzony przez Fundację Fides et Ratio w 2011.

• Statystyka, korekta i analiza błędów w depeszach Polskiej Agencji Prasowej, [w:] Zeszyty Naukowe PWSZ 2008, zeszyt nr 5.
• Między dosłownością a artystyczną kreacją – narracja i relacja tekst-obraz we współczesnym reportażu telewizyjnym, [w:] Reportaż bez granic? Teksty, warsztat reportera, zjawiska medialne pod red. Igora Borkowskiego, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2010.
• Problemy wizualizacji literatury w telewizji i w kinie, [w:] Literatura w mediach. Media w literaturze, Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Gorzowie Wlkp., Gorzów Wlkp. 2011.
• Na początku było Słowo, na końcu będzie Obraz – o potrzebie kształcenia wizualnego dziennikarzy, [w:] Studia dziennikarskie. Uwarunkowania teraźniejszości, wyzwania przyszłości, Konsorcjum Akademickie, Kraków-Rzeszów-Zamość 2011.
• Czy globalizacja języka mediów jest nieunikniona? – analiza telewizyjnych serwisów informacyjnych różnych krajów, [w:] „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica VII, folia 115 – Dialog z tradycją, część 2”, Wydawnictwo Naukowe UP, Kraków 2012 oraz [w:] „Język w telewizji. Antologia” pod red. naukową Małgorzaty Kity i Iwony Loewe, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2016.

• 1986: Odznaka „Zasłużony Bieszczadom” (nadana przez wojewodę krośnieńskiego)
• 2009: Honorowe członkostwo Sanockiego Towarzystwa Muzycznego („za wybitne zasługi w upowszechnianiu kultury muzycznej w Sanoku i na Podkarpaciu”)
• 2011: Złota odznaka „100-lat Harcerstwa na Ziemi Sanockiej”
• 2012: Honorowe obywatelstwo Gminy Lutowiska^[49][50]
• 2012: Wyróżnienie za zasługi na rzecz rozwoju Miasta i Gminy Zagórz^[51]
• 2012: Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych”
• 2014: Złota odznaka „Za zasługi dla Związku Weteranów i Rezerwistów Wojska Polskiego”
• 2014: Brązowy Medal za Zasługi dla Policji (nadany przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji)
• 2014: Honorowa srebrna odznaka „Zasłużony dla Hufca ZHP Ziemi Sanockiej”^[52]
• 2014: Odznaka Pamiątkowa 25-lecia Harcerskiej Ogólnopolskiej Akcji Ekologicznej „Florek”^[53][54]
• 2016: Złota Odznaka „Zasłużony dla Hufca ZHP Ziemi Sanockiej”^[55]
• 2014: Srebrna Odznaka „Zasłużony dla Hufca ZHP Ziemi Sanockiej”^[56]

• Alicja Wosik w bazie filmpolski.pl
• Alicja Wosik w bazie Filmweb