Amadis z Walii (hiszp. Amadis de Gaula) – anonimowy hiszpański romans rycerski, uznawany za arcydzieło gatunku[1], opublikowany po raz pierwszy w Saragossie w 1508 roku pod tytułem Los cuatro libros de virtuoso caballero Amadis de Gaula (Cztery księgi o cnotliwym kawalerze Amadisie z Walii), nakładem Garcii Ordoňeza de Montavalo. Sam utwór jest jednak prawdopodobnie dużo wcześniejszy niż jego wydanie – wątek Amadisa jest znany w Hiszpanii już w XIV wieku. Wątek ten pochodzi prawdopodobnie z romansu bretońskiego, który przenikał do Hiszpanii z Włoch, Francji i Portugalii[2].
Utwór opowiada historię miłości dzielnego rycerza Amadisa do pięknej Oriany. Miłość ta zmusza bohatera do podejmowania szeregu wyzwań i walk, zarówno z ludźmi jak i ze stworzeniami nadprzyrodzonymi oraz opierania się licznym pokusom i podstępom. Romans obfituje w wydarzenia cudowne i egzotyczne miejsca akcji. Niezwykłe są również imiona bohaterów.
Romans zyskał sobie olbrzymią popularność i stał się podstawą licznych naśladownictw, m.in. Amadis z Grecji, Palmerin z Oliwy, Palmerin z Anglii itp. Utwór został również wykorzystany w powieści Don Kichot Miguela Cervantesa, parodiującej i krytykującej romanse rycerskie.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Maria Strzałkowa Literatura hiszpańska. W: (red.) Władysław Floryan: Dzieje literatur europejskich T. 1. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979.
- Maria Strzałkowa: Historia literatury hiszpańskiej. Zarys. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1968.
