Andrzej Paczos

Data i miejsce urodzenia	14 października 1942 Lublin
Data śmierci	?
Zawód, zajęcie	działacz partyjny i państwowy
Alma Mater	Szkoła Główna Planowania i Statystyki
Stanowisko	wiceminister pracy, płac i spraw socjalnych (1984–1987)
Partia	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Andrzej Paczos (ur. 14 października 1942 w Lublinie^[1], zm. w latach 90. XX wieku) – polski działacz partyjny i państwowy, ekonomista, dyplomata, podsekretarz stanu w Ministerstwie Pracy, Płac i Spraw Socjalnych (1984–1987).

Syn Stanisława i Genowefy. Absolwent Wydziału Handlu Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (1965). Kształcił się podyplomowo w ramach studium ekonometrycznych metod planowania i zarządzania w gospodarce socjalistycznej przy Komitecie Warszawskim PZPR (1969), studium podyplomowego organizacji i kierowania dla kadry kierowniczej administracji państwowej w Instytucie Organizacji i Kierowania Uniwersytetu Warszawskiego i Polskiej Akademii Nauk (1976) oraz Akademii Gospodarstwa Ludowego przy Radzie Ministrów Związku Sowieckiego (1986)^[1].

W 1962 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1965 pracował w Zarządzie Głównym Związku Zawodowego Pracowników Handlu i Spółdzielczości jako starszy inspektor i asystent przewodniczącego^[1]. Od 1970 zatrudniony w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, gdzie rozpoczął pracę od starszego radcy w Zespole Zatrudnienia i Płac, a w latach 1982–1984 kierował Zespołem Systemów Regulujących^[2]. Od lipca 1984 do października 1987 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Pracy, Płac i Spraw Socjalnych^[3]. W 1988 mianowany radcą ds. zatrudnienia w ambasadzie PRL w Berlinie (NRD)^[1].

W 1996 odznaczony pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju bankowości^[4].

• Aleksander Kochański: Polska 1944–1991. Informator historyczny. Struktury i ludzie. T. 1. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-465-1. [dostęp 2024-11-04].