Andrzej Zapałowski (2023) | |
Data i miejsce urodzenia |
6 listopada 1966 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
polityk, historyk, nauczyciel akademicki |
Alma Mater |
Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej |
Stanowisko |
poseł na Sejm III i X kadencji (1997–2001, od 2023), poseł do Parlamentu Europejskiego VI kadencji (2005–2009) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Andrzej Tomasz Zapałowski (ur. 6 listopada 1966 w Wałbrzychu) – polski polityk i historyk, doktor habilitowany nauk społecznych, nauczyciel akademicki, poseł na Sejm III i X kadencji, deputowany do Parlamentu Europejskiego VI kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończył studia historyczne w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie w 1990 oraz prawnicze w filii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Rzeszowie w 1998. W 2003 obronił na Akademii Obrony Narodowej doktorat z zakresu nauk o wojskowości. W 2016 wydano jego publikację zatytułowaną Granica w ogniu. 35. „Przemyska” Komenda Odcinka WOP w działaniach przeciw OUN i UPA w latach 1945–1948[1]. W 2017 został doktorem habilitowanym nauk społecznych na Akademii Sztuki Wojennej[2]. Pracował jako nauczyciel historii w Przemyślu.
W latach 1980–1986 działał w nieformalnym opozycyjnym ruchu wewnątrz Związku Harcerstwa Polskiego[3], następnie należał do Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. W latach 1986–1990 kierował Niezależnym Zrzeszeniem Studentów na krakowskiej WSP, później związany z Konfederacją Polski Niepodległej. Z jej ramienia w 1991 i 1993 ubiegał się o mandat poselski[4]. Do Sejmu został wybrany w wyborach w 1997 z listy Akcji Wyborczej Solidarność (z rekomendacji KPN-OP), opuścił AWS w 1998 w proteście przeciwko usunięciu z klubu parlamentarnego Adama Słomki. W 2001 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję jako bezpartyjny z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego[5].
W 2002 przystąpił do Ligi Polskich Rodzin i zasiadł we władzach krajowych tej partii. W wyborach samorządowych w tym samym roku bez powodzenia kandydował z jej ramienia na prezydenta Przemyśla (otrzymał 12,05% głosów)[6]. W 2004 kandydował z listy LPR do Parlamentu Europejskiego w okręgu podkarpackim. Po śmierci deputowanego Filipa Adwenta w czerwcu 2005 zajął jego miejsce w Parlamencie Europejskim[7]. Wkrótce opuścił LPR, przechodząc do frakcji Unii na rzecz Europy Narodów. W 2006 został prezesem Podkarpackiej Ligi Samorządowej. W 2008 był jednym z założycieli partii Naprzód Polsko[8], objął funkcję skarbnika w zarządzie tej partii, z której wystąpił w styczniu 2010. W 2009 nie ubiegał się o reelekcję w wyborach europejskich, popierając listę Prawicy Rzeczypospolitej. W wyborach prezydenckich w 2010 poparł kandydaturę Marka Jurka i wszedł w skład jego społecznego komitetu poparcia[9]. W wyborach samorządowych w 2010 bez powodzenia kandydował z ramienia Wspólnoty Samorządowej Doliny Sanu na urząd prezydenta Przemyśla (otrzymał 8,82% głosów)[10] oraz do rady miasta. W wyborach samorządowych w 2014 z ramienia komitetu Patriotyczny Polski Przemyśl ponownie bezskutecznie startował do rady miejskiej[11]. W 2015 przystąpił do nowo powstałej partii Jedność Narodu (zasiadał w jej radzie krajowej). Jako jej działacz w tym samym roku został zarejestrowany jako lider listy KWW Grzegorza Brauna „Szczęść Boże!” do Sejmu w wyborach parlamentarnych, jednak lista ta została przed wyborami wyrejestrowana. W 2017 JN została wykreślona z ewidencji partii.
Został prezesem rzeszowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Geopolitycznego, a także wykładowcą Uniwersytetu Rzeszowskiego i Wyższej Szkoły Prawa i Administracji w Przemyślu[12].
W wyborach w 2018 Andrzej Zapałowski uzyskał mandat radnego Przemyśla z listy ugrupowania Kukiz’15[13]. Do czerwca 2020[14] był wiceprzewodniczącym rady miasta. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 z rekomendacji Federacji dla Rzeczypospolitej znalazł się na liście kandydatów Konfederacji[15][16], która nie osiągnęła progu wyborczego.
Później związał się z Konfederacją Korony Polskiej[17]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku był liderem listy Konfederacji do Sejmu w okręgu krośnieńskim; zdobył 12 579 głosów i nie uzyskał mandatu[18]. W 2023 ponownie wystartował na posła z pierwszego miejsca listy tej formacji w tym samym okręgu. Uzyskał mandat posła X kadencji, otrzymując 14 475 głosów[19].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Był żonaty z Ewą (zm. 2006), z którą ma troje dzieci[20][21].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]W 2009, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[22]. W 2017, za zasługi w działalności na rzecz niepodległości i suwerenności Polski oraz respektowania praw człowieka w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, prezydent Andrzej Duda nadał mu Krzyż Wolności i Solidarności[23].
W 2019 został wyróżniony medalem za zasługi dla Kresów przyznanym przez Stowarzyszenie Kresowian Kędzierzyn-Koźle[24], a także Medalem „Pro Patria” nadanym przez szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jana Józefa Kasprzyka[25].
Otrzymał również Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal XXX-lecia Związku Żołnierzy Wojska Polskiego, Krzyż Pamięci Banderowskiego Ludobójstwa, Złoty Medal „Zasłużony dla Obrony Terytorialnej” oraz Odznakę „Za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych”[26].
Wyniki w wyborach ogólnopolskich
[edytuj | edytuj kod]Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
1991 | Konfederacja Polski Niepodległej | Sejm I kadencji | nr 30 | 1045 (0,38%)[4] | |
1993 | Sejm II kadencji | nr 36 | 4478 (3,05%)[4] | ||
1997 | Akcja Wyborcza Solidarność | Sejm III kadencji | 6076 (4,07%)[27] | ||
2001 | Polskie Stronnictwo Ludowe | Sejm IV kadencji | nr 22 | 1653 (0,55%)[5] | |
2004 | Liga Polskich Rodzin | Parlament Europejski VI kadencji | nr 9 | 25 010 (7,38%)[28][a] | |
2019 | Konfederacja KORWiN Braun Liroy Narodowcy | Parlament Europejski IX kadencji | 1846 (0,25%) [16] | ||
2019 | Konfederacja Wolność i Niepodległość | Sejm IX kadencji | nr 22 | 12 579 (3,32%)[18] | |
2023 | Sejm X kadencji | 14 475 (3,27%)[19] |
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Mandat europosła VI kadencji objął w 2005.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Zapałowski: Granica w ogniu. 35. „Przemyska” Komenda Odcinka WOP w działaniach przeciw OUN i UPA w latach 1945–1948. Warszawa: Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Muzeum Historii Ruchu Ludowego, 2016. [dostęp 2022-07-30].
- ↑ Gratulacje dla dra hab. Andrzeja Zapałowskiego!. geopolityka.net, 25 kwietnia 2017. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ Artur Brożyniak: Andrzej Tomasz Zapałowski. encysol.pl. [dostęp 2019-07-14].
- ↑ a b c Poland – candidate data. University of Essex. [dostęp 2023-11-24]. (ang.).
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ Zapałowski zastąpi Adwenta w PE. wp.pl, 27 czerwca 2005. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ Od jutra zapisy do ugrupowania „Naprzód Polsko”. nowiny24.pl, 30 listopada 2008. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ W Warszawie został zaprezentowany Społeczny Komitet Poparcia Marka Jurka. marekjurek.pl, 16 czerwca 2010. [dostęp 2019-03-14].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ Czy potępić akcję „Wisła”? Za i przeciw. nowiny24.pl, 9 stycznia 2013. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. [dostęp 2018-10-26].
- ↑ Zmiana układu sił w Radzie Miasta Przemyśla. tvp.pl, 6 czerwca 2020. [dostęp 2024-09-08].
- ↑ „Pod względem wojskowym Rosja może swobodnie przeprowadzić operację przeciwko Polsce” – z prof. Andrzejem Zapałowskim rozmawiają P. Bała i A. Wielomski. konserwatyzm.pl, 17 kwietnia 2019. [dostęp 2024-09-08].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2024-09-08].
- ↑ Nasi kandydaci w wyborach do Sejmu. konfederacjakoronypolskiej.pl. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
- ↑ Wieczny odpoczynek…. podkarpacie24.pl, 8 marca 2006. [dostęp 2018-11-21].
- ↑ Pozostaną w pamięci. Kondolencje. „Tygodnik Sanocki”. Nr 11 (749), s. 10, 17 marca 2006.
- ↑ Odznaczenia w 30 lecie KPN. prezydent.pl, 11 września 2009. [dostęp 2017-12-25].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 stycznia 2017 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2017 r. poz. 314).
- ↑ Pamięć o nich nie może zginąć. Wojewódzkie Dni Kultury Kresowej. kk24.pl, 2 czerwca 2019. [dostęp 2019-07-14].
- ↑ Andrzej Zapałowski z medalem „Pro Patria”. zycie.pl, 16 września 2019. [dostęp 2019-09-19].
- ↑ Andrzej Zapałowski: Współczesne Wojska Obrony Terytorialnej w obronie narodowej. Olsztyn: Cepheus, 2019, s. 4 (okładki), seria: Pomysły na wojsko. ISBN 978-83-66130-76-0.
- ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 25 września 1997 r. o wynikach wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych w dniu 21 września 1997 r. (M.P. z 1997 r. nr 64, poz. 620).
- ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 15 czerwca 2004 r. o wynikach wyborów posłów do Parlamentu Europejskiego przeprowadzonych w dniu 13 czerwca 2004 r. (Dz.U. z 2004 r. nr 137, poz. 1460).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2017-12-25].
- Dr hab. Andrzej Zapałowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-12-25] .
- Artur Brożyniak: Andrzej Tomasz Zapałowski. encysol.pl. [dostęp 2019-07-14].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Zapałowski – strona prywatna. [dostęp 2017-12-25].