Anna Czakwetadze

Państwo	Rosja
Data i miejsce urodzenia	5 marca 1987 Moskwa
Wzrost	171 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2003
Zakończenie kariery	24 września 2013
Trener	Dżambuli Czakwetadze
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	8 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	5 (10 września 2007)
Australian Open	QF (2007)
Roland Garros	QF (2007)
Wimbledon	4R (2008)
US Open	SF (2007)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	53 (6 sierpnia 2007)
Australian Open	1R (2006–2011)
Roland Garros	QF (2006)
Wimbledon	2R (2007)
US Open	3R (2006)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Anna Dżamałowna Czakwetadze, ros. Анна Джамаловна Чакветадзе (ur. 5 marca 1987 w Moskwie) – rosyjska tenisistka pochodzenia gruzińskiego oraz ukraińskiego. We wrześniu 2007 była sklasyfikowana na piątym miejscu w rankingu WTA. Osiągnęła dziewięć finałów turniejowych, z których osiem wygrała.

Czakwetadze jako juniorka wygrała dwa turnieje rangi ITF – jeden w singlu i jeden w deblu. Była sklasyfikowana na 22. miejscu juniorskiego rankingu ITF. Karierę zawodową rozpoczęła w 2003.

Jej pierwszym dużym osiągnięciem było wyeliminowanie ówczesnej mistrzyni French Open 2004 Anastazji Myskiny (rozstawiona z nr 3) w II rundzie US Open 2004. Był to jej debiut w turnieju wielkoszlemowym. Inne sukcesy to m.in. mistrzostwo Open Gaz de France 2008, półfinał w turnieju w New Haven w sierpniu 2005 (gdzie poniosła porażkę z późniejszą triumfatorką, Lindsay Davenport), półfinał J&S Cup 2006, oraz trzy ćwierćfinały turniejowe.

Po raz pierwszy triumfowała w zawodowym turnieju singlowym w Kantonie. Kolejny sukces odniosła niespodziewanie w Ladies Kremlin Cup w Moskwie. W finale pokonała rozstawioną z nr 5 Nadię Pietrową. Po drodze wyeliminowała Dinarę Safinę, Mariję Szarapową (która poddała mecz walkowerem z powodu kontuzji stopy), Jelenę Diemientjewą i Francescę Schiavone. Sezon zakończyła na 13. miejscu w rankingu WTA.

Na początku roku wygrała turniej w Hobart, wygrywając w finale z Wasilisą Bardiną. W rozgrywanym niedługo potem wielkoszlemowym Australian Open 2007 doszła do ćwierćfinału. W lutym tego roku dwukrotnie przegrała z Amélie Mauresmo: w ćwierćfinale w turnieju halowym w Paryżu i w półfinale w Antwerpii. Mimo to, dobra forma jaką wówczas zaprezentowała, przyniosła jej awans do czołowej dziesiątki rankingu WTA. W marcu doszła do półfinału turnieju WTA pierwszej kategorii w Miami. Przegrała tam z Justine Henin. W maju doszła do ćwierćfinału turnieju w Warszawie. W pierwszej rundzie pokonała Jill Craybas, następnie Tathianę Garbin. Skreczowała w trzecim spotkaniu turnieju przeciwko Jelenie Janković z powodu naciągnięcia mięśni prawego barku. Zrewanżowała się Serbce, pokonując ją w finale Ordina Open 7:6, 3:6, 6:3.

Wcześniej osiągnęła drugi ćwierćfinał wielkoszlemowy – na paryskiej mączce, na French Open 2007. W lipcu, na twardych kortach w Cincinnati, rozstawiona z nr 1 Czakwetadze, zdobyła swój piąty zawodowy tytuł, w finale pokonując Akiko Morigami 6:1, 6:3. Tydzień później, kontynuując zwycięską passę wygrała turniej w kalifornijskim Stanfordzie. Tym razem w finale spotkała się z Sanią Mirzą, wygrywając 6:3, 6:2. Po tym turnieju awansowała na szóste, najwyższe w karierze miejsce w rankingu WTA. W kolejnym turnieju, w Acura Classic w San Diego, dotarła do półfinału, gdzie uległa Marii Szarapowej. Na US Open 2007 dotarła do półfinału, przegrywając w nim ze Swietłaną Kuzniecową 6:3, 1:6, 1:6. Po tym występie awansowała na piąte miejsce w rankingu WTA, najwyższe w karierze.

Dotarła do 3 rundy wielkoszlemowego Australian Open 2008, gdzie przegrała w trzech setach z Mariją Kirilenko. Następnie wygrała turniej Open Gaz de France 2008 w Paryżu pokonując w trzech setach Węgierkę Ágnes Szávay. Było to jej siódme turniejowe zwycięstwo.

W kolejnych dwóch startach w Antwerpii i Dosze odniosła porażki w pierwszych swoich meczach przegrywając odpowiednio z Sofią Arvidsson i Li Na. W Dubaju doszła do ćwierćfinału, po drodze pokonując Agnieszkę Radwańską i Dinarę Safinę. W meczu o półfinał po przegraniu pierwszego seta 6:1 z Jeleną Janković zeszła z kortu. Po nieobecności w Indian Wells wystartowała w Miami, gdzie odpadła już w trzeciej rundzie ulegając, grającej z dziką kartą, Sabine Lisicki.

W amerykańskich turniejach rozgrywanych na zielonej mączce doszła do trzeciej rundy w Amelia Island, przegrywając z Dominiką Cibulkovą i przegrała już w drugiej rundzie, po pierwszej wolnej, w Charleston, ulegając Soranie Cîrstei.

Sezon na mączce europejskiej zaczęła od przegranej z Wiktoryją Azaranką w drugiej rundzie turnieju Qatar Telecom German Open w Berlinie. W Rzymie natomiast doszła do półfinału pokonując po drodze Ukrainkę Katerynę Bondarenko, Agnieszkę Radwańską i Cwetanę Pironkową. Uległa młodej Francuzce Alizé Cornet 6:3, 4:6, 3:6. Na Roland Garros doszła zaledwie do drugiej rundy, gdzie przegrała z Kaią Kanepi 4:6, 6:7(2).

Później wzięła udział w turnieju Ordina Open. Została rozstawiona z numerem 2. Dotarła do ćwierćfinału, gdzie uległa Alonie Bondarenko 2:6, 6:3, 2:6. Na kortach Wimbledonu rozegrała cztery mecze, przegrała walkę o ćwierćfinał z Czeszką Nicole Vaidišovą 6:4, 6:7(0), 3:6.

Sezon na kortach twardych rozpoczęła od turnieju w Stanford, gdzie była rozstawiona z dwójką. W pierwszej rundzie miała wolny los, w drugiej pokonała Szachar Pe’er 6:3, 6:4, jednakże w ćwierćfinale nie sprostała Francuzce Marion Bartoli i przegrała 3:6, 4:6. Na turnieju w Los Angeles dotarła do trzeciej rundy, gdzie uległa Sybille Bammer 4:6, 7:5, 2:6. Wcześniej pokonała Martę Domachowską 6:1, 6:1. W Montrealu osiągnęła taki sam rezultat, ponownie ulegając Bartoli 6:4, 5:7, 6:7(4). Najlepszy rezultat na kortach twardych osiągnęła w New Haven, gdzie, jako rozstawiona z numerem pierwszym, dotarła do finału, w którym uległa nierozstawionej Dunce Caroline Wozniacki 6:3, 4:6, 1:6. Był to pierwszy przegrany finał turnieju WTA Rosjanki.

Na US Open odpadła niespodziewanie w pierwszej rundzie po porażce z Jekatieriną Makarową 6:1, 2:6, 3:6.

Sezon 2010, a wcześniej także 2009, był czasem coraz liczniejszych porażek w początkowych fazach turniejów oraz spadku w rankingu WTA. Nie przebrnęła przez kwalifikacje w Warszawie pokonana w trzeciej rundzie przez Bojanę Jovanovski. Kilka tygodni później wypadła z pierwszej setki najwyżej sklasyfikowanych tenisistek. Przez pewien czas była nawet 112. Potem odnotowała kilka lepszych występów (m.in. trzecia runda w Birmingham, druga runda na (Wimbledonie).

Jej największym sukcesem w roku 2010 był występ w Portorožu na kortach twardych podczas WTA Slovenia Open. Rosjanka pokonała swoją rodaczkę Jekatierinę Makarową z wynikiem 6:4 6:1. W drugiej rundzie wygrała z turniejową czwórką Sarą Errani i w ćwierćfinale z rozstawioną z numerem szóstym Wierą Duszewiną w trzysetowym meczu (2:6, 6:3, 7:5). Tym samym, zajmując wówczas 103 miejsce, zwyciężyła z zawodniczkami numer 67 (Makarowa), 37 (Errani) i 53 (Dushevina) w rankingu WTA.

Najbardziej nieoczekiwany przebieg miał jednak mecz półfinałowy Slovenia Open 2010. Czakwetadze zmierzyła się wówczas z reprezentującą gospodarzy Poloną Hercog. Słoweńska tenisistka, ulokowana na 55 miejsce na świecie, była turniejową siódemką. Kiedy w pierwszym secie Rosjanka przegrywała 0:6, a w drugim przy stanie 0:1 broniła dwóch break pointów, nie spodziewano się, że Anna nawiąże jeszcze ze Słowenką równorzędną walkę. Tymczasem Czakwetadze wygrała drugiego seta 6:2, a w trzecim pokonała Polonę z takim samym wynikiem zapewniając sobie awans do dziewiątego finału turnieju WTA w karierze, w którym jej przeciwniczką była Szwedka Johanna Larsson. Mecz był jednostronny, na korzyść Czakwetadze – po godzinie gry wygrała swój ósmy turniej wynikiem 6:1, 6:2. Ów sukces zapewnił Rosjance awans w rankingu o 29 miejsc (z 103 na 74).

W sezonie 2011 wystąpiła w ośmiu turniejach. W pięciu z nich przegrywała w pierwszych rundach. Zaczęła od porażek w 1. rundach w Brisbane i Hobart. W Australian Open doszła do 2. rundy pokonując wcześniej Białorusinkę Olgę Goworcową 6:3, 6:4. Później uległa Czeszce Petrze Kvitovej 3:6, 4:6. W turniejach w Dubaju i Indian Wells dochodziła do drugiej rundy. Pokonała w nich m.in. Danielę Hantuchovą i Misaki Doi. W Stuttgarcie przegrała w 1 rundzie, podobnie jak w turnieju w ’s-Hertogenbosch. Także w pierwszej rundzie odpadła na kortach Wimbledonu. Przegrała tam z późniejszą finalistką turnieju – Mariją Szarapową 2:6, 1:6. Był to jej ostatni turniej w 2011 roku. Później nękały ją kontuzje.

Sezon 2012 rozpoczęła od ćwierćfinału turnieju w Hobart. Pokonała w nim takie zawodniczki, jak Rumunkę Monicę Niculescu, Bułgarkę Cwetanę Pironkową oraz Izraelkę Szachar Pe’er. Rosjanka w czasie trwania turnieju zajmowała 234. pozycję w rankingu WTA. Po zakończeniu turnieju awansowała na 196. miejsce.

Na kortach Australian Open przegrała w 1. rundzie, z wynikiem 2:6, 1:6, z Australijką Jeleną Dokić.

W turnieju w Taszkencie osiągnęła finał gry podwójnej w parze z Wiesną Dołonc.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	25 września 2006	Kanton	Twarda	Anabel Medina Garrigues	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	2.	15 października 2006	Moskwa	Dywanowa (hala)	Nadieżda Pietrowa	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	3.	12 stycznia 2007	Hobart	Twarda	Wasilisa Bardina	6:3, 7:6(3)
Zwyciężczyni	4.	17 czerwca 2007	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Jelena Janković	7:6(2), 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	5.	22 lipca 2007	Cincinnati	Twarda	Akiko Morigami	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	6.	29 lipca 2007	Stanford	Twarda	Sania Mirza	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	7.	10 lutego 2008	Paryż	Twarda (hala)	Ágnes Szávay	6:3, 2:6, 6:2
Finalistka	1.	23 sierpnia 2008	New Haven	Twarda	Caroline Wozniacki	6:3, 4:6, 1:6
Zwyciężczyni	8.	25 lipca 2010	Portorož	Twarda	Johanna Larsson	6:1, 6:2

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	24 września 2006	Pekin	Twarda	Jelena Wiesnina	Virginia Ruano Pascual Paola Suárez	2:6, 4:6
Finalistka	2.	29 lipca 2007	Stanford	Twarda	Wiktoryja Azaranka	Sania Mirza Szachar Pe’er	4:6, 6:7(5)
Finalistka	3.	5 sierpnia 2007	San Diego	Twarda	Wiktoryja Azaranka	Cara Black Liezel Huber	5:7, 4:6
Finalistka	4.	14 lutego 2010	Pattaya	Twarda	Ksienija Pierwak	Marina Erakovic Tamarine Tanasugarn	5:7, 1:6
Finalistka	5.	24 lipca 2010	Portorož	Twarda	Marina Erakovic	Marija Kondratjewa Vladimíra Uhlířová	4:6, 6:2, 7–10
Finalistka	6.	15 września 2012	Taszkent	Twarda	Wiesna Dołonc	Paula Kania Palina Piechawa	2:6, krecz

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	2003	Wimbledon	Trawiasta	Kirsten Flipkens	4:6, 6:3, 3:6

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-29]  (ang.).

• Oficjalna strona internetowa Anny Czakwetadze
• Анна Чакветадзе (ros.)