| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
25 lutego 1958 |
| Profesor nauk społecznych | |
| Specjalność: socjologia edukacji, pedagogika społeczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1990 – pedagogika |
| Habilitacja |
25 marca 2003 – pedagogika |
| Profesura |
28 lipca 2015 |
| Profesor zwyczajna UW | |
| Jednostka |
Katedra Polityki Oświatowej i Badań Społecznych nad Edukacją |
| Stanowisko |
Dziekan Wydziału Pedagogicznego (2012–2020) |
| Okres zatrudn. |
od 1984 |
| Odznaczenia | |
| |
Anna Teresa Wiłkomirska (ur. 25 lutego 1958[1]) – polska pedagożka, profesor nauk społecznych, wykładowczyni Uniwersytetu Warszawskiego. Specjalizuje się w socjologii i polityce edukacji oraz pedagogice społecznej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1981 uzyskała tytuł magistra na Wydziale Pedagogicznym UW. W 1990 doktoryzowała się na podstawie pracy Style wychowania a poziom rozbieżności między samoocenami a standardami osobistymi wychowanków domów dziecka (promotorka: Anna Przecławska). W 2003 habilitowała się na podstawie książki Zawodowe i społeczno-polityczne orientacje nauczycieli. W 2015 otrzymała tytuł naukowy profesora[2].
Zawodowo związana z macierzystym Wydziałem. Od lutego 1984 do maja 1990 asystentka tamże. Od października 1990 do 2007 adiunktka, następnie profesor nadzwyczajna i zwyczajna[3]. Pełni lub pełniła tam szereg funkcji, m.in. pełnomocniczki rektora ds. wprowadzenia systemu ECTS. Przez dwie kadencje (2012–2020) dziekan Wydziału Pedagogicznego, następnie (2020-2024) prodziekan ds. finansowych[4][5][6].
Wykładała także w Akademii Pedagogiki Specjalnej (2004–2005)[3].
Od maja 1992 do grudnia 1995 współtwórczyni Kolegium Nauczycielskiego w Warszawie, członkini jego Rady Programowej i wykładowczyni[3].
W 2004 została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi[7].
Wybrane publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Anna Wiłkomirska, Krystyna Marzec-Holka, Andrzej Radziewicz-Winnicki, Nauki społeczne wobec zmiany – alternatywa scalania (inspiracje dla współczesnej pedagogiki), Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2018.
- Anna Wiłkomirska, Adam Fijałkowski, Jaki patriotyzm?, Warszawa: Difin, 2016.
- Anna Wiłkomirska, Wiedzieć i rozumieć aby być obywatelem: studium empiryczne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2013.
- Anna Wiłkomirska, Anna Zielińska, Ocena systemu awansu zawodowego nauczycieli w Polsce: studium empiryczne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2013.
- Anna Wiłkomirska, Ocena kształcenia nauczycieli w Polsce, Warszawa: Instytut Spraw Publicznych, 2005.
- Anna Wiłkomirska, Zawodowe i społeczno-polityczne orientacje nauczycieli, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak, 2002.
- Anna Wiłkomirska, Style wychowania a poziom rozbieżności między samoocenami i standardami osobistymi wychowanków domów dziecka, Warszawa 1989.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Krajowy Rejestr Sądowy Fundacji przy Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego (nr KRS: 0000640796).
- ↑ Prof. Anna Teresa Wiłkomirska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-01-20].
- ↑ a b c Życiorys [online] [dostęp 2019-01-20] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-10].
- ↑ WPUW. Władze i administracja [online], pedagog.uw.edu.pl, 30 grudnia 2014 [dostęp 2022-02-22] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-30].
- ↑ Rada Wydziału [online], Wydział Pedagogiczny UW [dostęp 2019-01-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-01].
- ↑ Władze i administracja – Wydział Pedagogiczny UW [online], www.pedagog.uw.edu.pl [dostęp 2024-07-18].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 marca 2004 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2004 r. nr 35, poz. 609).
