Data i miejsce urodzenia |
15 grudnia 1980 |
---|---|
Minister spraw zagranicznych Niemiec | |
Okres |
od 8 grudnia 2021 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
Annalena Charlotte Alma Baerbock (ur. 15 grudnia 1980 w Hanowerze[1]) – niemiecka polityk, posłanka do Bundestagu, od 2018 do 2022 współprzewodnicząca Zielonych, od 2021 minister spraw zagranicznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jej dziadkowie od strony matki mieszkali na Górnym Śląsku, w ramach repatriacji w 1958 wyjechali z Polski do Dolnej Saksonii[2]. Matka pracowała w pomocy społecznej, ojciec został inżynierem mechanikiem[3], zajmował menedżerskie stanowisko w koncernie WABCO[4].
Annalena Baerbock w latach 2000–2004 studiowała nauki polityczne i prawo publiczne na Uniwersytecie Hamburskim. W 2005 uzyskała magisterium z międzynarodowego prawa publicznego w London School of Economics. Podjęła nieukończone studia doktoranckie na Wolnym Uniwersytecie Berlińskim. W 2005 zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Zielonych. Kierowała biurem europosłanki Elisabeth Schroedter (2005–2008), następnie do 2009 była zatrudniona we frakcji parlamentarnej partii jako rzeczniczka do spraw zagranicznych i bezpieczeństwa. Od 2009 do 2013 współprzewodniczyła partyjnym strukturom w Brandenburgii[1].
W wyborach w 2013 po raz pierwszy uzyskała mandat deputowanej do Bundestagu[1]. W 2017 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję[5].
W styczniu 2018 została (obok Roberta Habecka) wybrana na jednego z dwojga współprzewodniczących Zielonych[6]. W kwietniu 2021 nominowana na kandydatkę swojej partii na kanclerza w wyborach parlamentarnych w tym samym roku[7]. W wyniku głosowania z września 2021 ponownie została wybrana do Bundestagu[8].
Po tych wyborach kierowani przez nią Zieloni zawiązali koalicję rządową z Socjaldemokratyczną Partią Niemiec i Wolną Partią Demokratyczną[9]. W grudniu 2021 w nowo utworzonym rządzie Olafa Scholza Annalena Baerbock objęła stanowisko ministra spraw zagranicznych[10]. W następnym miesiącu zakończyła pełnienie funkcji partyjnej[11].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Order Księcia Jarosława Mądrego III klasy (2024)[12][13]
- Krzyż Wielki Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (Litwa, 2024)[14]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Annalena Baerbock. bundestag.de. [dostęp 2018-10-15]. (niem.).
- ↑ Jana Hensel: Wer ist Annalena Baerbock?. zeit.de, 14 czerwca 2021. [dostęp 2021-12-11]. (niem.).
- ↑ Annalena Baerbock. munzinger.de. [dostęp 2021-12-11]. (niem.).
- ↑ Marc welt: Ein Schnellschuss mit Folgen. zeit.de, 1 lipca 2021. [dostęp 2021-12-11]. (niem.).
- ↑ Bundestagswahl 2017: Gewählte auf Landeslisten und in Wahlkreisen. bundeswahlleiter.de. [dostęp 2018-10-15]. (niem.).
- ↑ German Greens elect new leadership duo. politico.eu, 27 stycznia 2018. [dostęp 2018-10-15]. (ang.).
- ↑ Annalena Baerbock: Aus Pattensen ins Kanzleramt?. ndr.de, 19 kwietnia 2021. [dostęp 2021-05-02]. (niem.).
- ↑ Bundestagswahl 2021: Gewählte in Landeslisten und Wahlkreisen. bundeswahlleiter.de. [dostęp 2021-09-27]. (niem.).
- ↑ Koalitionsvertrag unterzeichnet. tagesschau.de, 7 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).
- ↑ Neue Bundesministerinnen und Bundesminister vereidigt. bundestag.de, 8 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-08]. (niem.).
- ↑ Jens Thurau: PolitykaZmiana warty w partii Zielonych. dw.com, 29 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-29].
- ↑ Selenskyj ehrt Baerbock mit ukrainischem Verdienstorden. rnd.de, 5 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-15]. (niem.).
- ↑ Указ Президента України № 860/2023 Про відзначення державними нагородами України. president.gov.ua, 29 października 2023. [dostęp 2024-12-11]. (ukr.).
- ↑ 1K-1551 Dėl apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais ir medaliais. lrs.lt, 15 lutego 2024. [dostęp 2024-02-28]. (lit.).