Antioch VII Sidetes

władca państwa Seleucydów
Okres	od 138 p.n.e. do 129 p.n.e.
Dane biograficzne
Dynastia	Seleucydzi
Data urodzenia	159 p.n.e.
Data śmierci	129 p.n.e.
Ojciec	Demetriusz I Soter
Rodzeństwo	Demetriusz II Nikator
Dzieci	Antioch IX Kyzikenos
Multimedia w Wikimedia Commons

Antioch VII Sidetes (ur. ok. 159 p.n.e.^[1], zm. 129 p.n.e.^[1]) – władca królestwa Seleukidów, trzeci syn Demetriusza I Sotera^[1], młodszy brat Demetriusza II Nikatora.

Wychował się w miejscowości Side w Pamfilii, skąd wziął się jego przydomek^[1].

Na wieść o partyjskiej niewoli swojego brata Demetriusza II Nikatora, wysunął własne żądanie tronu, opuścił w 138 p.n.e. Azję Mniejszą i na czele wojska pokonał uzurpatora Diodotusa Tryphona^[1]. W 134 p.n.e.^{[potrzebny przypis]} czasowo zlikwidował niezależność państwa żydowskiego^[1], a umocnienia Jerozolimy zburzył^{[potrzebny przypis]}.

W 130 p.n.e. poprowadził długo przygotowywaną wyprawę na wschód przeciwko Partom^[1]. Kampania w początkowej swej fazie okazała się sukcesem i przyniosła zajęcie Babilonii oraz Medii^[1]. W czasie rozmów pokojowych zażądał od króla Partów Fraatesa II ustępstw terytorialnych (wszystkich zdobyczy Partów z poprzednich lat poza Hyrkanią i Partią właściwą) i wydania swojego brata- Demetriusza II Nikatora^[1].

Sądząc, iż losy wojny są przesądzone, rozpuścił wojska na leża zimowe, aby uniknąć problemów z aprowizacją^[1]. W tym samym czasie wybuchło powstanie ludności w Medii, gdzie stacjonowała armia Antiocha VII. Powstańcy wspierani przez Fraatesa II zaatakowali rozproszone oddziały Seleukidy. Antioch VII Sidetes poniósł śmierć albo od broni w bitwie, albo popełniając samobójstwo^[1]. W 128 p.n.e.^{[potrzebny przypis]} Fraates II odesłał jego ciało do Antiochii^[1]. Miał kilkoro dzieci (ich liczba jest trudna do ustalenia^[1]), spośród których najmłodszy syn był w historii znany jako Antioch IX^[1].