![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
13 Pułk Piechoty |
Stanowiska |
dowódca pułku |
Główne wojny i bitwy |
Antoni Madziara (ur. 6 czerwca 1856 w Lublicy, zm. 5 sierpnia 1925 w Krakowie) – tytularny generał dywizji Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 6 czerwca 1856 roku w Lublicy, w ówczesnym powiecie jasielskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Michała i Katarzyna z Dąbrowskich[1][2]. Ukończył studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Wyższej Szkoły Technicznej w Wiedniu. Do c. i k. Armii wstąpił w 1881 roku i otrzymał stopień podporucznika. Karierę wojskową rozpoczynał w 13 Galicyjskim Regimencie Piechoty Graf Huyn. W maju 1905 awansowany do stopnia majora i przeniesiony do 77 Pułku Piechoty[3]. Służąc w jego szeregach został mianowany podpułkownikiem[4]. Od 9 kwietnia 1913 roku do 27 kwietnia 1915 roku dowodził 56 Galicyjskim Pułkiem Piechoty[5]. Brał udział w I wojnie światowej, na froncie rosyjskim, w tym w bitwie pod Gorlicami. Po awansie na stopień generała majora 12 września 1915 roku piastował m.in. stanowisko komendanta Lublina i powiatu lubelskiego, generalnego inspektora guberni radomskiej i piotrkowskiej, a od października 1916 roku komendanta wojskowego Przemyśla. 1 grudnia 1917 roku został przeniesiony w stan spoczynku[5].
4 listopada 1918 roku generał Bolesław Roja wyznaczył go na stanowisko komendanta miasta Krakowa[6]. Po wybuchu wojny polsko-ukraińskiej wyruszył na odsiecz Lwowa. Od 28 lipca 1919 roku dowódca Okręgu Etapowego Lwów. Od 1 marca 1920 roku w Oficerskiej Stacji Zbornej w Krakowie. Z dniem 1 kwietnia 1921 roku przeniesiony został w stan spoczynku w stopniu generała podporucznika[7]. 26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego generała dywizji[8]. Był kawalerem. Mieszkał w Krakowie, gdzie zmarł. Pochowany na cmentarzu Rakowickim.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 208.
- ↑ Rydel 2001 ↓, s. 230 wg autora urodził się 6 kwietnia 1856 roku.
- ↑ Awans majowy w c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 101 z 4 maja 1905.
- ↑ Awans majowy w c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 99 z 2 maja 1909.
- ↑ a b Rydel 2001 ↓, s. 231.
- ↑ Rozkaz PKW ↓, Nr 4 z 4 listopada 1918 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 15 stycznia 1921 roku, s. 97.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rozkazy Polskiej Komendy Wojskowej w Krakowie. Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2018-10-20].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
- Co dzień niesie? † Generał Antoni Madziara. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 181 z 9 sierpnia 1925.