Państwo | |
---|---|
Opis fizyczny | |
Masa |
zmienna |
Materiał | |
Rant |
gładki |
Antoninian (łac. antoninianus) – moneta bita w cesarstwie rzymskim, wprowadzona przez Karakallę na początku III wieku jako nominał srebrny o wartości 2 denarów.
Szybko uległa zepsuciu i emitowana była z bilonu, a nawet z miedzi aż do panowania Dioklecjana (284-305) włącznie.
W III wieku legionista otrzymywał dzienny żołd w wysokości 10-15 antoninianów. Przykładowe ceny w tym czasie wynosiły[potrzebny przypis]:
- zdrowy niewolnik – 800-1200 antoninianów
- koń – 250 antoninianów
- osioł – 145 antoninianów
- prosty miecz rzymski – 60 antoninianów
- buty – 12 antoninianów
- wino (1 pinta) – 4 antoninianów
- półkilowy bochenek chleba – 1 antoninianus
- lampa oliwna – 1 antoninianus
- złoty pierścień – 122 antoninianów
- mała łódź rybacka – 186 antoninianów