Państwo | |
---|---|
Dystrykt |
Dystrykt Hajfy |
Wysokość |
225 m n.p.m. |
Populacja (1945) • liczba ludności |
|
Data zniszczenia |
30 kwietnia 1948 |
Powód zniszczenia |
atak Hagany |
Obecnie |
pomiędzy Ramat ha-Szofet i En ha-Emek |
Położenie na mapie Mandatu Palestyny | |
32°37′11,70″N 35°05′12,65″E/32,619917 35,086847 | |
Strona internetowa |
Ar-Rihanija (arab. الريحانية) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Hajfy w Mandacie Palestyny. Została wyludniona i zniszczona podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, po ataku żydowskiej Hagany w dniu 30 kwietnia 1948 roku.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Ar-Rihanija leżała w północnej części płaskowyżu Manassesa. Wieś była położona na wysokości 225 metrów n.p.m., w odległości 25 kilometrów na południowy wschód od miasta Hajfa. Według danych z 1945 roku do wsi należały ziemie o powierzchni 193 ha. We wsi mieszkało wówczas 240 osób[1].
własność gruntów | powierzchnia gruntów (hektary) |
---|---|
Arabowie | 188,5 |
Żydzi | - |
publiczne | 4,5 |
Razem | 193 |
Rodzaj użytkowanych gruntów | Arabowie (hektary) |
---|---|
uprawy nawadniane | 7,3 |
uprawy zbóż | 176,1 |
zabudowane | 4,6 |
nieużytki | 5 |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nie jest znana data założenia wioski. W wyniku I wojny światowej, w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Mandat Palestyny. W okresie panowania Brytyjczyków Ar-Rihanija była niewielką wsią, której mieszkańcy utrzymywali się z upraw zbóż. Od 1888 roku istniała w niej szkoła dla chłopców. We wsi znajdował się także jeden meczet[1]. W 1941 roku w jej sąsiedztwie powstał żydowski kibuc Ramat ha-Szofet, a w 1944 roku moszaw En ha-Emek.
Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 zakładała podział Palestyny na dwa państwa: żydowskie i arabskie. Plan podziału przyznawał obszar wioski Ar-Rihanija państwu żydowskiemu[2]. Żydzi zaakceptowali plan podziału, jednak Arabowie doprowadzili dzień później do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. Od samego początku wojny wieś była wykorzystywana przez arabskie milicje, które sparaliżowały żydowską komunikację w regionie. Stoczona w dniach 4-14 kwietnia 1948 roku bitwa o Miszmar ha-Emek rozstrzygnęła o dalszych losach okolicznych wsi arabskich. W dniu 30 kwietnia 1948 roku siły Hagany zajęły wieś Ar-Rihaniji. Wysiedlono wszystkich jej mieszkańców, a następnie wyburzono jej domy[3] .
Miejsce obecnie
[edytuj | edytuj kod]Teren wsi Ar-Rihanija pozostaje opuszczony, jednak jej pola uprawne zajęły sąsiedni kibuc Ramat ha-Szofet i moszaw En ha-Emek.
Palestyński historyk Walid Chalidi tak opisał pozostałości Ar-Rihaniji:
Gruz z domów jest usypany w stosach, które są pokryte brudem, krzewami i cierniami. W północnej części dolnej części wzgórza jest dobrze widoczny cmentarz wsi (obecnie porośnięty kaktusami)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Welcome To al-Rihaniyya. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2012-12-31]. (ang.).
- ↑ Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2014-10-21]. (ang.).
- ↑ Chalidi 1992 ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.