Araci – koczownicy, pasterze i myśliwi, hodowcy bydła i koni w Mongolii.

Mongolskie słowo arat oznacza „lud” i „pasterzy”. Często traktowane jest jako synonim europejskiego terminu „chłop”.

W okresie feudalnym araci (potocznie określani jako „czarna kość”^{[1][brak potwierdzenia w źródle]}) stanowili większość społeczeństwa mongolskiego i przeciwstawiani byli warstwie feudałów („biała kość”), od których niekiedy niewiele się różnili trybem życia, w przeciwieństwie do posiadanych praw i majątku.

Po utworzeniu Mongolskiej Republiki Ludowej (w 1924 r.) władze komunistyczne prowadziły przymusową kolektywizację stad, nieskutecznie próbując zmienić styl życia aratów.

• jurta (ger) – przenośny namiot aratów
• chöömej – rodzaj śpiewu gardłowego wykonywanego przez aratów
• Tuwińska Republika Ludowa (Tƅva Arat Respuʙʟik)
• plac Arata (Pasterza, dawny plac Lenina^[2]) w Kyzył, stolicy Tuwy

• Witold Dynowski, Współczesna Mongolia, Wrocław 1968, Zakład Narodowy im. Ossolińskich PAN
• Bolesław A. Uryn, Mongolia wyprawy w tajgę i step, Pelplin 2005, Bernardinum, ISBN 978-83-7380-453-1