Arthur Kornberg | |
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
profesor | |
Specjalność: biochemia | |
Alma Mater | |
Instytut | |
Uczelnia | |
Stanowisko |
dyrektor |
Okres zatrudn. |
1942–1953 |
Odznaczenia | |
Nagrody | |
Arthur Kornberg (ur. 3 marca 1918 w Nowym Jorku, zm. 26 października 2007) – amerykański biochemik i lekarz, który otrzymał razem z dr. Severo Ochoą w 1959 Nagrodę Nobla z dziedziny medycyny za odkrycie sposobu w jaki cząsteczki kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA) są reprodukowane w komórkach bakteryjnych i za odtworzenie (rekonstrukcję) go w warunkach laboratoryjnych[1][2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Nowym Jorku (w dzielnicy Brooklyn) jako syn Josepha i Leny Kornbergów. Jego rodzice byli żydowskimi emigrantami z Galicji i przybyli do Stanów Zjednoczonych w 1900 roku. Ojciec pracował jako operator maszyny do szycia przez ponad 30 lat a później gdy podupadł na zdrowiu otworzył mały sklep z narzędziami, w którym pomagał mu mały Arthur. Joseph Kornberg mimo braku formalnego wykształcenia władał sześcioma językami.
Arthur Kornberg kształcił się najpierw w Abraham Lincoln High School, a następnie w nowojorskim college'u. W 1937 roku uzyskał pierwszy stopień naukowy – Bachelor of Science. W 1941 na Uniwersytecie w Rochester został doktorem medycyny.
W latach 1942–1953 Kornberg kierował pracami badawczymi w Amerykańskim Narodowym Instytucie Zdrowia, dotyczyły one enzymów oraz procesu metabolizmu. Dzięki jego pomocy udało się też odkryć reakcje chemiczne zachodzące w komórkach, w wyniku których dochodzi do powstania dinukleotydu flawinoadeninowego (FAD) oraz nukleotydu dwufosfopirydynowego (DPN). Przyczynił się także do poznania procesu tworzenia koenzymów istotnych przy przenoszeniu wodoru w biologicznych procesach utleniania i redukcji.
Pracował także w latach 1953–1959 jako dyrektor instytutu mikrobiologii na uniwersytetach w Waszyngtonie i Saint Louis. W dalszym ciągu kontynuował swoje badania dotyczące sposobu wytwarzania przez organizmy żywe nukleotydów[3]. Szczególnym obszarem jego zainteresowań był problem dotyczący wiązań łączących nukleotydy i formowania w ten sposób cząsteczek DNA. Rozwiązał tę kwestię poprzez dodanie specjalnie oznakowanych nukleotydów (poprzez potraktowanie ich radioaktywnym izotopem azotu) do wyciągu z kultur zwykłych bakterii Escherichia coli. Model tej replikacji jest nazywany replikacją semikonserwatywną. W trakcie tego doświadczenia w 1956 roku znalazł dowody na przebieganie reakcji polimeryzacji z udziałem enzymów jako katalizatorów. Wówczas też wyodrębnił „czysty” enzym (znany jako polimeraza DNA[4]) za którego pomocą w połączeniu z pewnymi grupami nukleotydów był w stanie stworzyć dokładne kopie krótkich łańcuchów cząsteczek DNA.
Od 1959 Kornberg był profesorem biochemii na Uniwersytecie Stanforda w Palo Alto w Kalifornii.
Jest ojcem Rogera Kornberga, który w 2006 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii „za badania molekularnego mechanizmu transkrypcji w komórkach eukariotycznych”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kornberg A. Enzymatic synthesis of deoxyribonucleic acid. Harvey Lect. 1957-1959;53:83-112.
- ↑ MJ. Bessman, A. Kornberg, IR. Lehman, ES. Simms. Enzymic synthesis of deoxyribonucleic acid. „Biochim Biophys Acta”. 21 (1), s. 197–198, 1956. DOI: 10.1016/0006-3002(56)90127-5. PMID: 13363894.
- ↑ I. Lieberman, A. Kornberg, ES. Simms. Enzymatic synthesis of nucleoside diphosphates and triphosphates. „J Biol Chem”. 215 (1), s. 429-440, 1955. PMID: 14392176.
- ↑ Kresge, Nicole, Simoni, Robert D., Hill, Robert L.. Arthur Kornberg's Discovery of DNA Polymerase I. „Journal of Biological Chemistry”. 280 (49), s. e46, 2005.