Asia Bibi

Asia Norin

Data i miejsce urodzenia	1971 Ittanwali, Pakistan
Miejsce zamieszkania	Ittanwali
Narodowość	Pakistanka
Wyznanie	katolicyzm
Małżeństwo	Ašiq Masih
Dzieci	2 dzieci
Multimedia w Wikimedia Commons

Asia Bibi, właściwie Asia Norin (ur. 1971 w Pakistanie^[1]) – pakistańska katoliczka, fałszywie oskarżona o bluźnierstwo przeciw islamowi, sądzona przez sąd w Nankana Sahib w Pendżabie, skazana na karę śmierci, długotrwale pozbawiona wolności, uniewinniona przez sąd najwyższy w 2018 roku.

Asia Bibi pochodzi ze wsi Ittanwali w Pakistanie. Jest chrześcijanką, drugą żoną Ašiqa Masiha i matką dwójki dzieci. Wieś Ittanwali była w czerwcu 2009 zamieszkana przez ok. 1500 rodzin, z czego 3 rodziny stanowiły mniejszość chrześcijańską. 14 czerwca 2009 Asia Bibi pracowała w polu ze swoimi muzułmańskimi koleżankami przy zbiorach falsy^[a]. Ze względu na panujący tego dnia upał kobieta napiła się wody ze znajdującej się na polu studni. Niektóre z jej muzułmańskich koleżanek uznały wówczas, że woda ze studni stała się „nieczysta”, ponieważ napiła się z niej chrześcijanka. Koleżanki Asi Bibi dodały, że aby mogła się napić, chrześcijanka musi przejść na islam. W odpowiedzi Asia Bibi wypowiedziała m.in. słowa: „Jezus Chrystus umarł za moje grzechy i za grzechy świata. A co zrobił Mahomet dla ludzi?”. Natychmiast po wypowiedzeniu tych słów Asia Bibi została poturbowana i uciekła z miejsca zdarzenia^[2]. Według niektórych źródeł rzeczywistym powodem incydentu był spór między Asią Bibi a jedną z jej muzułmańskich sąsiadek o zniszczenie mało wartościowego przedmiotu^[1].

19 czerwca 2009 Asia Bibi wraz ze swoją chrześcijańską koleżanką Józefiną ponownie przybyły na pole w celu kontynuacji przerwanej pięć dni wcześniej pracy. W niedługim czasie zostały otoczone przez grupę agresywnie zachowujących się mężczyzn i kobiet, którzy ciężko pobili Asię Bibi. Tłum zabrał kobietę do wsi do domu miejscowego imama, domagając się jej ukarania^[4]. Miejscowi chrześcijanie poinformowali o całym zajściu policję, która interweniowała i przewiozła kobietę na posterunek policji dla jej własnego bezpieczeństwa. Jednak pod wpływem presji tłumu oraz lokalnych duchownych Asia Bibi została aresztowana pod zarzutem bluźnierstwa zgodnie z prawem zawartym w rozdziale 295 C Pakistańskiego Kodeksu Karnego. Pomimo próśb chrześcijan o rezygnację z oskarżenia, urzędnicy podtrzymali swą decyzję, tłumacząc się „naciskami ze strony lokalnych przywódców islamskich”. Asia Bibi trafiła przed sąd i 7 listopada 2010, po trwającym ponad 16 miesięcy procesie, została jako pierwsza kobieta w Pakistanie skazana na karę śmierci przez powieszenie „za bluźnierstwo przeciw Mahometowi”^[5]. Na kobietę nałożono również grzywnę w wysokości odpowiadającej dwuipółletnim zarobkom robotnika w Pakistanie^[6].

Warunki, w jakich Asia Bibi była przetrzymywana podczas trwania sprawy były bardzo złe. Kobieta od początku przebywała w izolatce bez okien, zlewu i toalety. Pomieszczenie nie miało również wentylacji, więźniarka cierpiała z powodu zaduchu i komarów. Cela była ciasna, o szerokości wyciągniętych ramion. Jedyną korzyścią z przetrzymywania Bibi było schronienie jej przed samosądem środowisk islamistycznych. Asia miała możliwość widzenia ze swoim mężem jedynie raz w tygodniu, we wtorki^[7][8].

20 lutego 2012 hiszpańskie wydawnictwo LibrosLibres wydało pamiętnik napisany przez Asię Bibi w więzieniu z pomocą francuskiej dziennikarki Anne-Isabelle Tollet. Książka nosi tytuł „Zabierzcie mnie stąd!” (hiszp.: „¡Sacadme de aqui!”) i jest tłumaczeniem francuskiego oryginału pt. „Bluźnierstwo!” (fr. „Blasphème!”). W książce znalazł się również niepublikowany list Asi Bibi do rodziny. W liście uwięziona chrześcijanka żegnała się ze swoją rodziną i złożyła wyznanie wiary^[9].

16 października 2014 sąd apelacyjny w Lahore potwierdził wyrok śmierci na Asię Bibi. Jej rodzina zapowiedziała kasację do Sądu Najwyższego^[10].

22 lipca 2015 miała miejsce rozprawa w Sądzie Najwyższym, który uznał, że podczas rozpraw w sądzie I i II instancji doszło do ”istotnych nieprawidłowości” i na tej podstawie zdecydował o oddaleniu wyroku śmierci i przejął sprawę do swego rozpoznania^[11][12].

31 października 2018 sędzia Saqib Nisar unieważnił wyrok sądu w Lahaur, wskutek czego Asia Bibi została oczyszczona z zarzutów^[13]. Nie mogła jednak od razu opuścić więzienia, do czasu rozpatrzenia przez sąd wniosku o rewizję wyroku^[14].

7 listopada 2018 została wypuszczona z więzienia, obecnie oficjalnie „ukrywa się”. Według trzech przedstawicieli pakistańskich służb bezpieczeństwa, na których powoływała się agencja Reutera, Bibi jest w bezpiecznym miejscu odosobnienia ze względu na groźby pod jej adresem. Podano wtedy, iż przewieziono ją najpierw strzeżoną przez wojsko drogą z więzienia na lotnisko w Multan, a stamtąd dalej^[15]. Następnie miała odlecieć samolotem w nieznanym kierunku^[16].

Władze Pakistanu stanowczo zdementowały informacje podawane przez media, jakoby Asia Bibi opuściła ten kraj. Muhammad Faisal, rzecznik MSZ Pakistanu zapewnił, że znajduje się w bezpiecznym miejscu w Islamabadzie^[17]. Agencje Watykańskie podają, że będzie mogła opuścić Pakistan dopiero po rewizji wyroku na jej korzyść^[18].

29 stycznia 2019 Sąd Najwyższy Pakistanu odrzucił wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, tym samym podtrzymując rozstrzygnięcie z października roku poprzedniego^[19].

Uwięzienie Asi Bibi oraz wyrok śmierci w jej sprawie poruszyły i zbulwersowały opinię międzynarodową. Od chwili uwięzienia Pakistanki na świecie podejmowano wiele zabiegów dyplomatycznych, jak również rozpoczęto różnorodne akcje zbierania podpisów pod petycjami zmierzającymi do jej uwolnienia. W sprawę zaangażowały się również organizacje broniące praw człowieka.

W 2011 gubernator prowincji Pendżab Salmaan Taseer został zabity przez swego ochroniarza, gdy wezwał do zreformowania prawa związanego z bluźnierstwem i zabiegał o zwolnienie Asi Bibi. W 2012 z tych samych powodów zginął pakistański minister ds. mniejszości Shahbaz Bhatti^[21].

10 listopada 2010 wiceprzewodniczący Brytyjsko-Pakistańskiego Stowarzyszenia Chrześcijańskiego (BPSC), Wilson Chowdhry, zapoczątkował akcję zbierania podpisów pod petycją, która m.in. wzywa władze pakistańskie do uwolnienia Asi Bibi. Petycję do początku stycznia 2013 podpisało ponad 5700 osób^[22][23]. BPSC zorganizowało również zbiórkę pieniędzy na pokrycie kosztów grzywny nałożonej sądownie na Asię Bibi oraz na pomoc jej rodzinie. Wezwało również do pisania listów poparcia bezpośrednio do skazanej^[24].

17 listopada 2010 papież Benedykt XVI zaapelował w swoim wystąpieniu o całkowite uwolnienie Asi Bibi oraz wyraził swą „duchową bliskość” z uwięzioną Pakistanką oraz jej rodziną^[25].

W lipcu 2011 organizacja „The Voice of the Martyrs” zapoczątkowała akcję zbierania podpisów pod petycją do prezydenta Pakistanu o uwolnienie Asi Bibi. Celem petycji jest zebranie 1 miliona podpisów^[26]. W listopadzie 2011 pierwsza transza 400 tys. podpisów została przekazana do ambasady Pakistanu w USA^[27][28]. Akcja zbierania podpisów jest wciąż kontynuowana. Do początku października 2017 pod petycją podpisało się ponad 704 tys. ludzi z ponad 200 krajów świata, w tym ponad 93 tys. Polaków^[29].

16 listopada 2011 o sprawie Asi Bibi poinformował Parlament Europejski polski eurodeputowany Paweł Kowal. Wystosował również apel w sprawie uwięzionej chrześcijanki, który podpisało kilkudziesięciu europosłów. W swym apelu Paweł Kowal nawoływał m.in. do bardziej zdecydowanego wywierania presji dyplomatycznej w celu obrony prześladowanych chrześcijan^[30].

31 maja 2012 Dominika Ćosić, korespondentka tygodnika „Wprost” w Brukseli zapoczątkowała petycję w sprawie Asi Bibi skierowaną do Polskiego Rządu, Sejmu i Senatu oraz polskich posłów do Parlamentu Europejskiego. W swojej petycji dziennikarka apeluje m.in. o bezwarunkowe zwolnienie Asi Bibi z więzienia, złagodzenie prawa o bluźnierstwie w Pakistanie, zgłoszenie do Parlamentu Europejskiego rezolucji broniącej praw mniejszości religijnych w Pakistanie. Celem petycji jest zebranie 1 mln podpisów. Do początku października 2017 petycję podpisało 790 osób^[31].

8 marca 2012 z inicjatywy Anne-Isabelle Tollet, współautorki książki „Bluźnierstwo”, została utworzona petycja skierowana do prezydenta Pakistanu Asifa Alego Zardariego oraz do sekretarza generalnego ONZ Ban Ki-moona. Oprócz przedstawienia sytuacji Asi Bibi oraz prośby o jej uwolnienie petycja wskazuje również na inne ofiary ustawy o bluźnierstwie. Jako główną grupę ofiar wymienia muzułmanów. Petycja wzywa również do mobilizacji społeczności międzynarodowej do kampanii w celu nakłonienia władz w Pakistanie do respektowania praw człowieka. Do początku stycznia 2013 petycję podpisało ponad 1900 osób^[32].

23 marca 2012 Mariacarmela Ribecco opublikowała petycję skierowaną do ambasadora Pakistanu we Włoszech Tehminy Janjuy. Autorka petycji wzywa do natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia Asi Norin (Asi Bibi) oraz do zrewidowania prawa o bluźnierstwie. Planowany termin dostarczenia petycji do ambasady upłynął 16 kwietnia 2012.

25 maja 2016 poseł do Parlamentu Europejskiego Antonio Tajani wystąpił z inicjatywą wystosowania pisemnego oświadczenia Parlamentu w sprawie Asii Bibi, które – jeśli zostanie podpisane przez przynajmniej 376 posłów – trafi do wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Federici Mogherini, od której oczekiwane będzie działanie w sprawie Asii Bibi oraz wolności religijnej w Pakistanie. Termin na podpisanie dokumentu minął 25 sierpnia 2016^[33][34].

6 listopada 2018 CitizenGO umieściła na swojej stronie petycję do Premiera Pakistanu o umożliwienie Asi Bibi opuszczenia tego kraju oraz zagwarantowanie jej bezpieczeństwa^[35]. 7 listopada 2018 na stronie prowadzonej przez Instytut ks. Piotra Skargi ukazała się petycja do Ministra Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej o przyznanie azylu politycznego Asi Bibi^[36].

• Prześladowania chrześcijan

• Asia Bibi została honorową obywatelką Paryża