August Ignacy Franciszek Łoś

Dąbrowa
Hrabia
Rodzina	Łosiowie z Grodkowa i Januszowic
Data i miejsce urodzenia	3 grudnia 1829 Lwów
Data i miejsce śmierci	29 grudnia 1902 Lwów
Ojciec	Zygmunt hr. Łoś
Matka	Anna ks. Woroniecka
Żona	Joanna Ponińska
Dzieci	August Maria hr. Łoś Marian hr. Łoś Emilia hr. Łoś Justyn hr. Łoś
Rodzeństwo	Józefa hr. Dzieduszycka Zuzanna Sokołowska Wincencja Papara

August Ignacy Franciszek Ksawery Józef hr. Łoś z Grodkowa i Januszowic herbu Dąbrowa (ur. 3 grudnia 1829 we Lwowie – zm. 29 grudnia 1902 we Lwowie) – ziemianin, powstaniec styczniowy, poseł na Sejm Krajowy Galicyjski i do austriackiej Rady Państwa,

Oficer armii austriackiej, a następnie ziemianin^[1]. Był dziedzicem majątku Werchrata w pow. rawskim^[2] oraz kilku majątków w pow. samborskim m.in. Czyszki i Stupnica^[3]. Był delegatem Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, a następnie prezesem jego rady nadzorczej (1895-1902)^[3]. Oprócz tego był członkiem rad nadzorczych kolei lokalnej Borki Wielkie -Grzymałów (1902) oraz kolei lokalnych wschodnio-galicyjskich (1896)^[4].

Gdy wybuchło powstanie styczniowe, nawiązał współpracę z Komitetem Lwowskim księcia Adama Sapiehy^[2][5][6]. Organizował dostawy broni i amunicji dla oddziałów działających w Lubelskim. Organizator i dowódca oddziału w powstaniu styczniowym, pod rozkazami Apolinarego Kurowskiego i Dionizego Czachowskiego, prawdopodobnie adiutant gen. Józefa Hauke-Bosaka^[7]. W powstaniu styczniowym walczył w oddziale Andrzeja Łopackiego. Droga tego oddziału wiodła przez Baranów, Michniów, lasy wąchockie - aż do Wierzbnika^[8]. Po powrocie do Galicji udzielał dużego wsparcia finansowego oraz zaopatrywał działające w Galicji lazarety i szpitale, przede wszystkim w Narolu, gdzie został zorganizowany szpital przez jego kuzynkę – Marię Łoś^[2]. Jego żona Joanna Łoś była członkinią Komitetu Niewiast Polskich, pomagającej powstańcom i opiekującej się rannymi. Funkcję swą pełniła bardzo gorliwie, na co zwracali uwagę powstańcy w swych wspomnieniach^[2].

W dobie autonomicznej aktywny politycznie. W latach 1877–1880 był prezesem rady powiatu rawskiego^[4]. Był posłem na Sejm Krajowy Galicyjski III kadencji (1870–1874), wybranym w kurii I (wielkiej własności) w obwodzie nr 4 złoczowskim, po jego rezygnacji w 1874 wybrano Włodzimierza Dzieduszyckiego^[9][10]. Był także posłem do austriackiej Rady Państwa III kadencji (15 września 1870 - 10 sierpnia 1871), IV kadencji (27 grudnia 1871 - 21 kwietnia 1873) wybranym przez Sejm w kurii I – jako delegat z grona wirylistów i większej własności ziemskiej. Mandat utracił z powodu niestawienia się na obrady^[3][11]. Powtórnie był posłem w VII kadencji (22 września 1885 - 23 stycznia 1891), wybranym w kurii IV (gmin wiejskich) w okręgu nr 14 Sambor, Łąka, Stare Miasto, Stara Sól, Turka, Borynia, Rudki, Komarno i posłem w VIII kadencji ( 9 kwietnia 1891 - 22 stycznia 1897) wybranym w kurii I (wielkiej własności) z okręgu nr 9 Sambor, Stare Miasto, Turka, Drohobycz, Rudki^[3][11]. W parlamencie austriackim należał do Koła Polskiego w Wiedniu^[3][11].

Był synem Zygmunta Piotra hr. Łosia (1791-1839), właściciela Werchraty z Górnikami i Monasterskiem, Potoku i Teniatyska w powiecie żółkiewskim. Zygmunt został w 1825 wybrany z grona magnatów członkiem Stanów Galicyjskich. W tym samym roku poślubił w Rawie Ruskiej Annę ks. Woroniecką h. Korybut, córką Zuzanny z hr. Jaworskich-Bobroniczów h. Sas oraz Wincentego, wysokiego oficera w armii Księstwa Warszawskiego. Anna ks. Woroniecka secundo voto poślubiła Kaspra hr. Stadnickiego h. Szreniawa, oficera wojsk napoleońskich, syna Ignacego i Zofii Poletyłło h. Trzywdar. Zygmunt zmarł 3 maja 1839 roku w Zadarowie^[12][13]. August Łoś miał trzy siostry: Józefę, która wyszła za Edwarda hr. Dzieduszyckiego h. Sas, syna Ludwika i Dominiki z Bielskich h. Jelita; Zuzannę, która wyszła za Juliusza Sokołowskiego h. Pomian; Wincencję, która wyszła za Feliksa Paparę h. Paparona i Ryś^[14][1]. August Łoś poślubił 29 stycznia 1854 we Lwowie Joannę Ponińską h. Łodzia (zm. 1894), właścicielkę dóbr Milatycze (pow. lwowski), córkę Jana i Emilii von Hippman h. wł. Mieli czworo dzieci: Augusta Marię (1856-1933), który poślubił Marię Pietruską h. Starykoń, córkę Oktawa i Stefanii z Augustonowiczów h. Odrowąż; Mariana (1858-1940), który poślubił Helenę Kotarską h. Pniejnia, córkę Stanisława i Julii z Wojnarowskich h. Strzemię; Emilię; Justyna (1873-1933), który poślubił Helenę hr. Dzieduszycką h. Sas, córkę Stanisława i Karoliny z Weryha-Darowskich h. Ślepowron^{[14][1][15][4]}.