Aulus Plaucjusz

Aulus Plautius

Data urodzenia	5 p.n.e.
Data śmierci	I wiek
namiestnik Brytanii
Okres	od 43 do 47
Poprzednik	–
Następca	Publiusz Ostoriusz
Multimedia w Wikimedia Commons

Aulus Plaucjusz (łac. Aulus Plautius) – rzymski polityk i wojskowy, zasłużony przy podboju Brytanii przez Cesarstwo Rzymskie.

Był zaangażowany w tłumienie buntu niewolników w Apulii, co miało miejsce prawdopodobnie w 24 roku. Był konsulem w 29 roku. Na początku panowania Klaudiusza był namiestnikiem Panonii. W 43 roku został pierwszym namiestnikiem Brytanii, odnosząc na tym stanowisku szereg sukcesów militarnych. W 47 powrócił do Rzymu i odbył owację^[1].

Żonaty z Pomponią Grecyną. W 57 Pomponia została oskarżona o wyznawanie „obcego zabobonu”. Aulus stanął wtedy na czele sądu domowego, który sądził oskarżoną i wydał wyrok uniewinniający^[1].

Aulus Plaucjusz pojawia się w dziełach literatury pięknej. W Quo vadis Henryka Sienkiewicza jest opiekunem Ligii. We Wrogach rodzaju ludzkiego Miki Waltariego jest opiekunem Klaudii, żony głównego bohatera Minitusa. Z kolei w Rzymie w płomieniach Paula L. Maiera jest ojcem Plaucji, żony najważniejszej postaci w powieści – Tytusa Flawiusza Sabinusa.

Aulus Plaucjusz jest bohaterem ekranizacji Quo vadis. W filmie z 1951 zagrał go Felix Aylmer, zaś w obrazie Jerzego Kawalerowicza – Piotr Garlicki.

• Krawczuk A., Neron, Warszawa 1988, s. 151.
• Kosman M., Na tropach bohaterów „Quo vadis”, Warszawa 1998, s. 141–142.

• Aulus Plaucjusz w serwisie Roman-Britain.org. roman-britain.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-08-01)].