Ten artykuł od 2020-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kolarstwo BMX

Wyścig BMX
Główna organizacja	Union Cycliste Internationale (UCI)
Charakterystyka
Rodzaj sportu	sport indywidualny
Sport kontaktowy	tak
Popularność
Dyscyplina olimpijska	tak, od IO w 2008
Multimedia w Wikimedia Commons

BMX (ang. bicycle motocross) – nazwa roweru, a także rodzaju kolarstwa, które zostało zapoczątkowane w USA w latach 60. i 70. XX wieku.^[1]

Sport ten uprawia się na torach ziemnych ze sztucznie przygotowanymi przeszkodami z użyciem rowerów na kołach 20-calowych (cruiser) posiadających wzmocnioną i bardzo uproszczoną (bez przerzutek) konstrukcję. Poza tym BMX-y mogą mieć dowolny typ konstrukcji, masę i geometrię.^[2]

Istnieją również mistrzostwa świata i puchar świata BMX (UCI BMX Supercross(inne języki)).

Zawody BMX są rozgrywane inaczej niż motocyklowe zawody przełajowe (tzw. motocross), choć mają kilka wspólnych cech. W jednym biegu równocześnie (pth) startuje ośmiu zawodników z odpowiednio szerokiego pasa startowego, a następnie pokonują tor, który ma ok. 300–400 m długości. W trakcie widowiskowych zawodów często dochodzi do karamboli, jednak dzięki osłonom zawodników i stosunkowo niskim prędkościom, wynikającym z samej konstrukcji rowerów BMX, rzadko dochodzi do poważniejszych obrażeń zawodników.

Bardzo prestiżową imprezą jest Puchar Świata – UCI BMX Supercross, którego cechą charakterystyczną jest 8-metrowa rampa startowa oraz większe przeszkody. Udział w tych zawodach mogą brać zawodnicy, którzy ukończyli 16 lat.

BMX zadebiutował jako dyscyplina olimpijska w Pekinie w 2008 r. Pierwszym mistrzem został Łotysz Māris Štrombergs, a mistrzynią Francuzka Anne-Caroline Chausson.^[3]

Mniej znane w Polsce lecz cieszące się długą tradycją są zawody BMX freestyle, odbywające się przy okazji corocznego festiwalu sportów ekstremalnych X Games. Zawodnicy mogą spróbować swoich sił w jednej z 4 kategorii:

• Vert
• Park
• Dirt jumping
• Big Air.

W całej Polsce, głównie w większych miastach, w okresie letnim odbywają się zawody BMX. Do bardziej znanych imprez należą: Baltic Games, Wąchock Jam, czy też Mistrzostwa Polski BMX, odbywające się corocznie w Białymstoku.

Współcześnie nazwa BMX zmieniła trochę znaczenie i oprócz BMX w rozumieniu UCI, do sportu tego zalicza się również:

• street, czyli jazda w mieście, wskakiwanie na murki, poręcze itp.
• vert, czyli skakanie na pionowych rampach.
• flatland, czyli ewolucje wykonywane na płaskim terenie, podobnie jak niegdyś freestyle w skateboardingu.
• dirt, czyli najczęściej używane określenie skoków na specjalnie zaprojektowanych do tych celów torach.
• park, czyli wykonywanie ewolucji na specjalnie do tego zbudowanych obiektach zwanych skateparkami.^[4]
• racing(inne języki), czyli odmienny rodzaj jazdy na bmx'ie, gdzie nie wykonuje się ewolucji, a ściga na specjalnych torach.^[5]

We wszystkich tych odmianach freestyle’u odbywają się międzynarodowe zawody na całym świecie.

• akrobacje rowerowe
• skate punk
• skateboarding
• deskorolka