Bark (od nazwiska Heinrich Barkhausen) – skala wysokości dźwięku w modelu psychoakustycznym. 1 bark odpowiada 100 melom i obejmuje cały zakres częstotliwości znajdujących się w obszarze jednego z 24 tzw. pasm krytycznych: pasm częstotliwości akustycznych, w których odbiór jednego dźwięku zależy od obecności dźwięku innego[1][2].
W celu przekształcenia częstotliwości w liczbę barków należy skorzystać ze wzoru (Zwicker i Terhardt , 1980)[3]:
lub z dobrym przybliżeniem (Traunmüller, 1990)[4][3]:
lub w przybliżeniu (Wang et al, 1992)[3]:
Natomiast szerokość pasma krytycznego (w Hz) można określić ze wzoru[5]:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ The Bark Frequency Scale [online], ccrma.stanford.edu [dostęp 2024-07-01] (ang.).
- ↑ Dik J. Hermes , Sound Perception: The auditory filter [online], Eindhoven University of Technology, 22 listopada 2017 [dostęp 2024-07-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-22] (ang.).
- ↑ a b c The bark scale [online], ccrma.stanford.edu, 2003 [dostęp 2024-07-01] .
- ↑ Hartmut Traunmüller , Analytical expressions for the tonotopic sensory scale, „The Journal of the Acoustical Society of America”, 88 (1), 1990, s. 97–100, DOI: 10.1121/1.399849, ISSN 0001-4966 [dostęp 2024-07-01] (ang.).
- ↑ Marek Pluta , Badanie interakcji słuchacza ze sprzętowo programowym systemem symulowania błędów intonacyjnych [online], AGH, 2008, s. 18 [dostęp 2024-07-01] (pol.).