Białoruski Okręg Wojskowy

Белорусский военный округ

Białoruski Okręg Wojskowy
Historia
Państwo	ZSRR
Organizacja
Dyslokacja	Mińsk
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe

Białoruski Okręg Wojskowy (ros. Белорусский военный округ) – operacyjno-terytorialny związek radzieckich sił zbrojnych.

Sformowany w 1943 na bazie elementów Moskiewskiej Strefy Obrony. Dowództwo okręgu początkowo stacjonowało w Smoleńsku, a od 1944 w Mińsku. W latach 1944–1945 jako Białorusko-Litewski Okręg Wojskowy obejmował obszary Białorusi i Litwy. Od 9 lipca 1945 do 26 stycznia1946 rozdzielony na Miński Okręg Wojskowy sformowany na bazie dowództwa 3 Armii i Baranowicki OW sformowany w oparciu o elementy 3 Frontu Białoruskiego z dowództwem w Bobrujsku nieobejmujące terytorium Litwy. W 1991 Białoruski Okręg Wojskowy obejmował terytorium Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, pozostawał w podporządkowaniu Głównego Dowództwa Kierunku Zachodniego ze sztabem w Legnicy^[1].

Skład w 1990^[2]

• dowództwo Okręgu – Mińsk
• 5 Armia Pancerna
• 7 Armia Pancerna
• 28 Armia
• 45 Dywizja Pancerna
• 120 Dywizja Zmechanizowana
• 231 Dywizja OT
• 51 Dywizja Artylerii
• 38 Brygada Desantowo-Szturmowa
• 5 Brygada SpecNaz
• 13 Brygada Artylerii

• Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.