Biocenoza (gr. bios ‘życie’, koinós ‘wspólny’), zespół biotyczny[1] – zespół populacji organizmów[1][2] roślinnych (fitocenoza), zwierzęcych (zoocenoza) oraz mikroorganizmów (mikrobiocenoza)[2] danego środowiska abiotycznego (biotopu), należących do różnych gatunków, ale powiązanych ze sobą różnorodnymi czynnikami ekologicznymi i zależnościami pokarmowymi (sieci troficzne), tworzących całość, która pozostaje w stanie równowagi. Biocenoza oraz biotop tworzą ekosystem[1][2]. Biocenozy sąsiadujące ze sobą zwykle nie są od siebie sztywno odseparowane, lecz przenikają się wzajemnie. Niektóre biocenozy mogą również składać się z kilku pomniejszych biocenoz[1].
Pojęcie biocenozy wprowadził Karl Möbius[3].
Podział biocenoz
[edytuj | edytuj kod]Biocenozy mogą być naturalne (sawanna, las, jezioro) i sztuczne (park, ogród, pole uprawne). W zależności od środowiska, wyróżnia się m.in.[2]:
- agrocenoza – biocenoza pól uprawnych
- hylocenoza – biocenoza leśna
- pratocenoza – biocenoza łąk i pastwisk (trwałych użytków zielonych)
- urbicenoza – biocenoza miasta
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Marzena Popielarska , Robert Konieczny , Grzegorz Góralski , Słownik szkolny. Biologia, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2008, s. 33, ISBN 978-83-7435-692-3 .
- ↑ a b c d Kompendium wiedzy o ekologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-13589-1.
- ↑ Encyklopedia popularna PWN. T. 2. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1991, s. 515.