II wojna światowa, front wschodni, operacja łomżyńsko-serocka | |||
Czas |
10–14 września 1944 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Przyczyna |
operacja łomżyńska Armii Czerwonej | ||
Wynik |
zwycięstwo żołnierzy Armii Czerwonej | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w latach 1945–1951 ![]() | |||
![]() |

Bitwa o Nowogród – starcie zbrojne mające miejsce 10–14 września 1944 między oddziałami Armii Czerwonej a wojskami niemieckimi, skutkujące zdobyciem Nowogrodu i zakończeniem władzy reżimu III Rzeszy na terenie miasta.
Przebieg działań bojowych
[edytuj | edytuj kod]Do Nowogrodu żołnierze 70 Korpusu Piechoty z 49 Armii (dowodzonej przez gen. por. Iwana Griszyna) wchodzącej w skład 2 Frontu Białoruskiego Armii Czerwonej dotarli 10 września 1944. Miasto wchodziło w skład rejonu umocnionego, który został przez Niemców solidnie przygotowany do obrony. Jako jeden z punktów mający osłaniać południowe granice Prus Wschodnich składał się z kilku lini okopów, pól minowych, przed którymi zbudowano zapory z drutu kolczastego. Przygotowano również rów przeciwczołgowy.
Atak na pozycje zajmowane przez niemiecką 101 Dywizję Piechoty rozpoczęto 10 września 1944 w godzinach popołudniowych. Po przygotowaniu artyleryjsko-lotniczym do natarcia ruszyli żołnierze 70 Korpusu Piechoty. W czasie walk które trwały do 14 września Nowogród został całkowicie zniszczony. Ostatecznie miasto zostało zdobyte o godz. 17.00, po całodziennych walkach ulicznych. W czasie tychże walk wyróżnili się czerwonoarmiści z 343 Dywizji Piechoty dowodzonej przez gen. mjra Aleksandra Kornika[1][2].
Po zdobyciu Nowogrodu i Łomży wojska 49 Armii przeszły do obrony. Działania zaczepne w ramach ofensywy zimowej Armii Czerwonej rozpoczęły dopiero 14 stycznia 1945[3].
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]W okresie Polski Ludowej dla upamiętnienia żołnierzy polskich i radzieckich poległych w walkach z Niemcami w 1939, 1944 i 1945 roku w Nowogrodzie wzniesiono pomnik na którym umieszczono czołg oraz tablicę z napisem: Chwała bohaterom poległym w walce z niemieckim faszyzmem[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 328.
- ↑ Odnowiony czołg w Nowogrodzie imponuje blaskiem [online], mylomza.pl [dostęp 2025-03-09] .
- ↑ Dolata 1971 ↓, s. 31.
- ↑ Czubryt-Borkowski 1988 ↓, s. 437.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Czesław Czubryt-Borkowski: Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939-1945. Warszawa: 1988. ISBN 83-217-2709-3.
- Bolesław Dolata: Wyzwolenie Polski 1944-1945. Warszawa: 1971.
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.