| |||
| Czas |
12 września 1897 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Saragarhi, okolice przełęczy Chajber, Indie Brytyjskie | ||
| Przyczyna |
bunt opłacanych dotychczas plemion pasztuńskich | ||
| Wynik |
smierć załogi fortu | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Indii  | |||
 33°33′15″N 70°53′15″E/33,554167 70,887500
| |||
Bitwa o Saragarhi – starcie zbrojne, które miało miejsce pomiędzy około 15-tysięczną armią zbuntowanych plemion pasztuńskich i nielicznymi siłami Indii Brytyjskich, złożonymi z 21 Sikhów pod wodzą sierżanta Ishara Singha[1][2].
12 września 1897 roku szacunkowo 12 000 – 24 000 członków plemienia Orakzai i Afridi pojawiło się w pobliżu przełęczy Chajber, a następnie odcieło Saragarhi od innych brytyjskich fortów[3]. Załoga fortu odmówiła poddania się i poniosła śmierć w jego obronie[2].
Wszyscy z 21 Sikhów biorący udział w bitwie zostali pośmiertnie odznaczeni Indyjskim Orderem Zasługi, co było najwyższym odznaczeniem za męstwo, jakie w tamtym czasie mógł otrzymać żołnierz indyjski, a do dziś 4. Batalion Pułku Sikhów armii indyjskiej upamiętnia bitwę każdego roku 12 września, jako Dzień Saragarhi[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jules Stewart: On Afghanistan's Plains: The Story of Britain's Afghan Wars. I.B. Tauris, 15 sierpnia 2011.
- ↑ a b c Jaisal Sing, The 21 Sikhs of Saragarhi [online], Business Standard.
- ↑ Major A.C. Yate: Life of Lieu. Col. John Haughton. 1900. s. 126.
