Bożena Brun-Barańska

Data i miejsce urodzenia	3 marca 1919 Warszawa
Data i miejsce śmierci	7 września 1993 Warszawa
Gatunki	opera
Zawód	śpiewaczka, aktorka
Odznaczenia

Bożena Brun-Barańska (ur. 3 marca 1919 w Warszawie, zm. 7 września 1993 tamże) – polska śpiewaczka operowa i aktorka^[1].

Córka Władysława^[2]. Głos i umiejętności wokalne kształciła u Wiktora Brégy’ego i Franciszki Platówny. Debiutowała 26 kwietnia 1947 w roli Pani Reich w Wesołych kumoszkach z Windsoru Otto Nicolaia na Scenie Muzyczno-Operowej Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie. W 1948 otrzymała angaż w Operze Wrocławskiej, gdzie występowała przez dwa sezony. Od 1951 do 1954 występowała w Operze Poznańskiej, a następnie powróciła do Warszawy, gdzie od 1954 do 1980 była solistką Teatru Wielkiego, po przejściu w stan spoczynku występowała gościnnie na scenach teatrów warszawskich. Karierę zakończyła występując w Teatrze na Targówku (obecnie Teatr Rampa). Poza występami w operze i w teatrze występowała również w filmach i Teatrze Telewizji.

Była pierwszą żoną aktora Tadeusza Plucińskiego.

Zmarła 7 września 1993 w Warszawie, pochowana 13 września 1993 na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 16R-4-2)^[3].

• 1947 – Wesołe kumoszki z Windsoru – pani Page
• 1948 – Straszny dwór – Jadwiga
• 1949 – Carmen – Carmen
• 1949 – Cyrulik sewilski – Berta
• 1949 – Rycerskość wieśniacza – Lola
• 1950 – Złoty kogucik – Klucznica Amelfa
• 1951 – Carmen – Carmen
• 1953 – Carmen – Carmen
• 1954 – Czterech gburów – Małgorzata
• 1955 – Jolanta – Marta
• 1955 – Wieczór prządek – sąsiadka
• 1955 – Dama pikowa – hrabina
• 1956 – Faust – Marta Schwertlein
• 1957 – Cyrulik sewilski – Berta
• 1957 – Madame Butterfly – Suzuki
• 1957 – Carmen – Carmen
• 1960 – Borys Godunow – karczmarka
• 1961 – Andre Chenier – Mulatka Bersi
• 1962 – Opowieści Hoffmanna – głos Matki
• 1963 – Rozkwit i upadek miasta... – Leokadia Begbick
• 1965 – Straszny dwór – Cześnikowa
• 1966 – Faust – Marta
• 1967 – Bunt żaków – Katarzyna
• 1967 – Eugeniusz Oniegin – Łarina; Filipiewna
• 1968 – Eugeniusz Oniegin (wznowienie) – Łarina
• 1969 – Otello – Emilia
• 1970 – Wesele Figara – Marcelina
• 1971 – Cyrulik sewilski – Berta
• 1971 – Konsul – Wera Boronel
• 1974 – Chłopi – Dominikowa
• 1974 – Bardzo śpiąca królewna – Królowa
• 1979 – Awantura w Recco – Dowódca Barbaresków
• 1982 – Romek i Julka – Florianowa
• 1984 – Romek i Julka – Florianowa

Źródło^[4].

• 1963 – Miłość Don Perlimplina do Belisy w jego ogrodzie – matka Belisy
• 1970 – Pan generał – Lodzia
• 1970 – Pierwszy interesant
• 1976 – Bardzo straszny dwór – film telewizyjny^[5]

Źródła^[4][6].

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1964)^[4]
• Złoty Krzyż Zasługi (31 stycznia 1953)^[2]
• Srebrny Krzyż Zasługi (22 lipca 1952)^[7]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (22 lipca 1955)^[8]
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”^[4]

• Monografia Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 120, na książce ISBN 978-83-920764-0-0, ISBN 978-83-920764-0-7.

• Bożena Brun-Barańska na zdjęciach w bibliotece Polona