.jpg) Bruno Lechowski (ok. 1924) | |
| Imię i nazwisko |
Brunon Bronisław Lechowski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Odznaczenia | |
| |
Brunon Bronisław Lechowski (ur. 4 kwietnia 1887 w Warszawie, zm. 16 października 1941 w Rio de Janeiro) – polski malarz i scenograf.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Początkowo uczył się gry na skrzypcach, ale ostatecznie podjął studia w kijowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Naukę malarstwa kontynuował w Akademii w Petersburgu[1], w Warszawie i Paryżu[2]. Po powrocie do Warszawy, został wykładowcą w Szkole Sztuk Pięknych.
Od ok. 1911 wystawiał swoje obrazy w Petersburgu, Krakowie, Warszawie – m.in. w Salonie Artystycznym Feliksa Richlinga i Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Był autorem scenografii do przedstawień teatralnych i filmów[2][3]. Współpracował m.in. z kijowskim Teatrem Studya Stanisławy Wysockiej (sezon 1916/1917), teatrem łódzkim (sezon 1918/1919) oraz warszawskimi teatrami Reduta (sezony 1919/1920 i 1920/1921) i Stołecznym (sezon 1919/1920)[3]. Zaprojektował dekoracje do polskich filmów Lokaj (1919), Blanc et noir (1919), Za trzy spojrzenia (1922) i Krzyk w nocy (1922)[2][3].
Jesienią 1924 ogłoszono, że zawarł zakład o 300 tys. zł., że odbędzie podróż dookoła świata utrzymując się po drodze samodzielnie oraz że w tym czasie będzie komunikować się wyłącznie w języku polskim[4]. Po wyruszeniu odwiedził wiele krajów, ostatecznie osiadł na stałe w Brazylii[1][2]. W 1931 na krótko powrócił do Polski, gdzie prezentował swoją twórczość powstałą na obczyźnie. Resztę życia spędził w Rio de Janeiro[1]. Od 1931 należał do Nucleo Bernardelli, grupy artystycznej założonej przez malarzy modernistów.
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Jego twórczość wyróżniała interesująca kolorystyka. Malował najczęściej obrazy o tematyce fantastycznej, jednak sławę zyskał jako pejzażysta[2][3].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Srebrny Krzyż Zasługi – 15 listopada 1938 „za zasługi na polu sztuki”[5]
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Pinheiro, lata 20. XX w. -
Paisagem com Árvores, 1925 -
Praia de Copacabana, 1936 -
Rio de Janeiro, Capital da Beleza, 1939 -
Vaso com flores, przed 1941
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Lechowski Brunon [online], Blisko Polski [dostęp 2021-11-25] (pol.).
- ↑ a b c d e Bruno Lechowski w bazie filmpolski.pl
- ↑ a b c d Bruno Lechowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-11-25].
- ↑ Sensacyjny zakład. „Nowości Illustrowane”. Nr 44, s. 4, 1 listopada 1924.
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 265, poz. 621.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Frederico Morais, Núcleo Bernardelli-Arte Brasileira nos Anos 30 e 40, Rio de Janeiro: Pinakotheke, 1982 (port.).
- Lauro Cavalcanti, Quando o Brasil era moderno: artes plásticas no Rio de Janeiro 1905-1960, Rio de Janeiro: Aeroplano, 2001 (port.).
