Brzeczka

Brzeczka (w miodosytnictwie zwana też syta) − półprodukt stosowany przy produkcji piwa lub miodu pitnego.

Brzeczka w piwowarstwie

Brzeczka piwna przygotowywana jest ze słodu, chmielu, wody oraz ewentualnie innych surowców niesłodowanych, takich jak cukier, glukoza, miód, syropy owocowe. Brzeczka jest cieczą klarowną, która jest efektem filtracji zacieru. W warzelni brzeczka gotowana jest z dodatkiem chmielu, następnie schładzana, filtrowana i zadawana drożdżami w celu przeprowadzenia fermentacji. Wyróżnia się brzeczkę przednią i brzeczkę nastawną^[1]:

brzeczka przednia to wodny roztwór ekstraktu słodowego czyli zacieru, powstałego z ziarna w wyniku procesu zacierania w kadzi zaciernej, a następnie poddanego filtracji w kadzi filtracyjnej w celu uzyskania klarownej cieczy^[2];
brzeczka nastawna (podstawowa) to brzeczka po gotowaniu zacieru słodowego z chmielem, poddana filtracji i schłodzona do temperatury nastawnej, czyli odpowiedniej do zadania drożdży w celu poddania jej fermentacji^[2].

Brzeczka w miodosytnictwie

W miodosytnictwie brzeczką nazywa się roztwór wodny miodu (z dodatkiem ziół lub bez) poddany syceniu (warzeniu, gotowaniu) w celu uzyskania półproduktu do produkcji miodów pitnych.

Zobacz też

Przypisy

↑ Leszek Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2005, s. 78. ISBN 83-89738-20-1.
↑ ^a ^b Ziemowit Fałat, Renata Górska, Paweł Plinta, Andrzej Sadownik, Dariusz Wojtala: Przewodnik piwosza. Bielsko-Biała: 2002, s. 40. ISBN 83-7304-030-7.

Literatura

Ziemowit Fałat: Wszystko o piwie. Ad Oculos 2005 ISBN 83-87907-88-X
Grzegorz Sieczkowski (opr.): Piwo klasztorne i domowe. Baobab & Rhetos 2005 ISBN 83-89642-07-7

[Rum-1] Leszek Rum: Ilustrowany leksykon piwa. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2005, s. 78. ISBN 83-89738-20-1.

[przewodnik_piwosza-2] Ziemowit Fałat, Renata Górska, Paweł Plinta, Andrzej Sadownik, Dariusz Wojtala: Przewodnik piwosza. Bielsko-Biała: 2002, s. 40. ISBN 83-7304-030-7.

[1]

[2]